Και χθες, οι δυο δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας δίνουν την πρωτιά στο κυβερνών κόμμα, αλλά με ποσοστά απογοητευτικά για το Μαξίμου, καθώς η μεν PULSE έδωσε 24% στη πρόθεση ψήφου η δε MRB 22,7%.
Τέτοια χαμηλά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις που πραγματοποιούνται πριν από τις παλαιότερες εκλογικές αναμετρήσεις δεν έπαιρναν ούτε που «προορίζονταν» για αξιωματική αντιπολίτευση, πόσο μάλλον δε τα κόμματα που θα κέρδιζαν τις εκλογές.
Το Μαξίμου γνωρίζει πολύ καλά ότι αν τελικά το κλίμα δεν αναστραφεί τότε η επιδίωξη από μέρους της ΝΔ κατάκτησης ενός ποσοστού που θα της δώσει στην επόμενες εκλογική αναμέτρηση την πολυπόθητη αυτοδυναμία που επιζητεί, αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός.
Και όσο περνά ο καιρός και η λαϊκή δυσαρέσκεια αυξάνεται, το όνειρο θερινής νυκτός της αυτοδυναμίας μετατρέπεται σε εφιάλτη που το Μαξίμου προσπαθεί να «ξορκίσει», διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα με την συνδρομή των φιλικών του μέσων ενημέρωσης που «διαβάζουν» τις δημοσκοπήσεις κατά δοκούν.
Γιατί δεν είναι λογικό να υπερτονίζεται με θριαμβολογίες η πρωτιά της ΝΔ στις δημοσκοπήσεις με ποσοστά λίγο πάνω από το 20%. Ούτε να αγνοούνται οι μετρήσεις αυτές της πρόθεσης ψήφου και να προβάλλεται η «εκτίμηση» ψήφου που μοιράζει τους αναποφάσιστους με κριτήρια που πολλάκις στο παρελθόν έχουν αποδειχθεί αναξιόπιστα. Ούτε επίσης να επιχειρούνται συγκρίσεις των δημοσκοπήσεων για τις εθνικές εκλογές με τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών επειδή έτσι βολεύει το κυβερνών κόμμα.
Και ναι μεν τα τελευταία χρόνια οι δημοσκοπήσεις σε γενικές γραμμές δεν έπεσαν πολύ έξω από τα επίσημα εκλογικά αποτελέσματα, αλλά υπήρξαν και περιπτώσεις στο παρελθόν που διαψεύστηκαν με εκκωφαντικό τρόπο.
Στη παρούσα συγκυρία, οι προβλέψεις είναι άκρως παρακινδυνευμένες, καθώς οι ψηφοφόροι δείχνουν πλέον να έχουν απαγκιστρωθεί από τα παραδοσιακά ισχυρά κόμματα και να δίνουν τη ψήφο τους και στα λεγόμενα μικρότερα κόμματα. Μάλιστα από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις προκύπτει ότι την είσοδο στη Βουλή διεκδικούν δέκα κόμματα, αριθμός εξαιρετικά μεγάλος, που αποκλείει κάθε περίπτωση σχηματισμού μονοκομματικής κυβέρνησης.
Σε ένα πραγματικό ευρωπαϊκό κράτος αυτό δεν θα αποτελούσε κάποιο σοβαρά ζήτημα καθώς η κουλτούρα των Ευρωπαίων είναι διαφορετική από την ελληνική, με τις κυβερνήσεις συνεργασίας να αποτελούν τον κανόνα και όχι την εξαίρεση.
Αυτή την κουλτούρα, απ' ότι δείχνουν οι εξελίξεις στην Ελλάδα θα πρέπει να την ενστερνιστούν και τα πολιτικά κόμματα στη χώρα μας και κυρίως το κυβερνών, που διακατέχεται από την αλαζονική αντίληψη ότι πρέπει να κυβερνήσει αυτοδύναμα έστω και αν πλέον έχει χάσει την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας των πολιτών με τους ψηφοφόρους του πλέον να αποτελούν απλά μια «ισχυρή» μειοψηφία που δεν ξεπερνά το 25% των ψηφοφόρων.
