Βαρίδι για τη βιομηχανία το ενεργειακό κόστος- Δεν φαίνεται φως στο τούνελ

Βαρίδι για τη βιομηχανία το ενεργειακό κόστος- Δεν φαίνεται φως στο τούνελ
Πέμπτη, 23/03/2023 - 05:59

Παρά τα μέτρα που προωθούνται σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πράσινη ενεργειακή μετάβαση αλλά και σε εθνικό επίπεδο το κόστος ενέργειας φαίνεται πώς θα συνεχίσει να αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα για την ελληνική αλλά και την ευρωπαϊκή βιομηχανία.

Τα μέτρα της ΕΕ στο πλαίσιο της πράσινης ανάπτυξης μάλλον προοιωνίζονται αύξηση του κόστους παρά σταθερές χαμηλές τιμές που θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη. Στην ελληνική πλευρά η κατάργηση των επιδοτήσεων με την προοπτική ενός νέου σχήματος ενισχύσεων και αυτό υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, η κατάργηση στην πραγματικότητα του net metering που νομοθετείται από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και η άρση του πλαφόν αλλά μόνο για τα φυσικά διμερή συμβόλαια δεν προοιωνίζονται την αποκλιμάκωση του κόστους για την ελληνική βιομηχανία.

Η ΕΒΙΚΕΝ έχει αποστείλει σχετικές επιστολές διαμαρτυρίας οι οποίες δεν εισακούστηκαν με αποτέλεσμα να επικρατεί κλίμα οργής από τις επιχειρήσεις οι οποίες από τον προηγούμενο ήδη μήνα έχουν τεθεί εκτός επιδοτήσεων. Και το σχήμα στήριξης το οποίο έχει ανακοινωθεί (50 ευρώ/MWH) στο πλαίσιο των κρατικών ενισχύσεων της ΕΕ, δεν έχει ακόμη διαμορφωθεί και βεβαίως δεν έχει κατατεθεί προς έγκριση στις Βρυξέλλες.

Σε ότι αφορά το netmetering, έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις σε όλο τον βιομηχανικό κόσμο ο νέος νόμος για τις ΑΠΕ που ψηφίστηκε πρόσφατα στη Βουλή, με τον οποίο επί της ουσίας καταργείται η δυνατότητα των βιομηχανιών να εγκαταστήσουν φωτοβολταικά για την κάλυψη των αναγκών τους κάνοντας παράλληλα ενεργειακό συμψηφισμό (netmetering).

Με τη νέα ρύθμιση (άρθρο 28) περιορίζεται η ισχύς της υπό εγκατάσταση μονάδας ΑΠΕ (για netmetering) από τα 3 MW που ίσχυε πριν σε 100 KW, καταργώντας, όπως υπογραμμίζει η ΕΒΙΚΕΝ, που εκπροσωπεί τις ενεργοβόρες βιομηχανίες, ένα υφιστάμενο μέτρο που έδινε κίνητρα αφενός για την ανάπτυξη των ΑΠΕ και αφετέρου μείωνε το ενεργειακό κόστος.

Από την πλευρά του ο κ. Σκρέκας δηλώνει ότι για να στηριχθούν οι βιομηχανίες υιοθετούνται εργαλεία αξιοποίησης των ΑΠΕ, όπως τα διμερή συμβόλαια που οδηγούν σε προβλέψιμες χαμηλές τιμές. Όμως και το συγκεκριμένο μέτρο θεωρείται ανεπαρκές καθώς τα διμερή συμβόλαια αφορούν μόνο σε φυσική παράδοση ενέργειας και δεν υπάρχει η δυνατότητα σύναψης χρηματοοικονομικών PPAsπου θα βοηθούσαν τη βιομηχανία να κάνει hedging στο κόστος.

Σε ότι αφορά τον ενεργειακό συμψηφισμό ο κ. Σκρέκας απαντώντας στις επικρίσεις της βιομηχανίας αφήνει να εννοηθεί ότι αν δεν περιοριζόταν το ανώτατο όριο εγκατάστασης ισχύος παραγωγής ενέργειας για συμψηφισμό, οι μεγάλες βιομηχανίες θα έμεναν χωρίς προμηθευτή ρεύματος. «Στο netmetering κάποιος παράγει το πρωί, καταναλώνει όλη τηνημέρα και στο τέλος συμψηφίζεται. Αν το κάνει μια μεγάλη βιομηχανία δεν θα την εκπροσωπήσει κανένας προμηθευτής. Δεν αφήσαμε απροστάτευτες τις εταιρείες όμως» δήλωσε χαρακτηριστικά.

Οι πολιτικές που εφαρμόζει η Ευρώπη και η Ελλάδα δέχονται κριτική από το σύνολο της βιομηχανίας. Ενδεικτική ήταν η τοποθέτηση του κ. Νίκου Κεραμίδα, εκτελεστικού Διευθυντή ευρωπαϊκών υποθέσεων και ρυθμιστικών θεμάτων στη MYTILINEOS, ο οποίος χαρακτήρισε «θανατηφόρα» τα επίπεδα, στα οποία κινούνται ακόμα οι τιμές ενέργειας στην Ευρώπη.

O κ. Κεραμίδας υπογραμμίζει ακόμη την ανάγκη να αποφευχθούν οι σπασμωδικές κινήσεις και να υιοθετηθούν λύσεις, που θα εμπεδώνουν τη δυνατότητα προβλεψιμότητας στις τιμές των αγορών. Σχολιάζοντας τις προτάσεις της ΕΕ για την ενεργειακή μετάβαση σε μία οικονομία μηδενικών ρύπων, επισήμανε την ανάγκη ρυθμιστικής σταθερότητας για σαφή πρόβλεψη του κέρδους των επενδυτών, δεδομένου ότι για να επιτευχθούν οι στόχοι θα πρέπει να δεκαπλασιαστούν οι επενδύσεις σε ΑΠΕ.

Όσον αφορά, τους μηχανισμούς ευελιξίας o κ. Κεραμίδας δηλώνει ότι η πρόταση της ΕΕ χρειάζεται βελτίωση, καθώς «δεν μπορούμε να παίζουμε με την επάρκεια». Η αύξηση της διείσδυσης των ΑΠΕ , των οποίων η παραγωγή εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες, απαιτεί ακόμα μεγαλύτερη ευελιξία, πρόσθεσε. Τάχθηκε υπέρ ενός μικτού μοντέλου σε σχέση με τα Συμβόλαια για τη Διαφορά (CFDs) και τα PPAs και ανέφερε ότι απαιτείται ίση προτεραιότητα στην ασφάλεια εφοδιασμού αλλά και στην απολιγνιτοποίηση.