Ο μικρός αριθμός των σχολίων πενήντα εννέα (59) είναι επίσης ενδεικτικός της απουσίας ενημέρωσης για αυτό το τόσο σημαντικό θέμα που θα επηρεάσει το κόστος ζωής της μεγάλης πλειονότητας των πολιτών στο άμεσο μέλλον.

Η κοινωνία ευρύτερα, και ειδικά οι ευάλωτες κατηγορίες του πληθυσμού, η οποίες θα βιώσουν πιο έντονα τις επερχόμενες αλλαγές δεν έχουν καμία απολύτως ενημέρωση για τις αλλαγές που θα επηρεάσουν τη ζωή του σε δύο (2) έτη.

Το Κοινωνικό Ταμείο για το Κλίμα δημιουργήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή με στόχο τα κράτη-μέλη να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις που θα προκαλέσει η επέκταση του Συστήματος Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών (ΣΕΔΕ) στον τομέα οδικών μεταφορών και στον κτιριακό τομέα (ΣΕΔΕ 2), από το 2027, ειδικά για τα ευάλωτα νοικοκυριά, τις πολύ μικρές επιχειρήσεις και τους ευάλωτους χρήστες μεταφορών.

Αυτό γιατί η επέκταση αυτή συνεπάγεται μεγαλύτερες επιβαρύνσεις για τους χρήστες μεταφορών και κτιρίων που έχουν ανθρακικό αποτύπωμα, οι οποίοι ανήκουν συνήθως στα μεσαία προς χαμηλά εισοδηματικά στρώματα. Δηλαδή κατοικούν σε σπίτια χαμηλής ενεργειακής κλάσης, θερμαίνονται με πετρέλαιο, οδηγούν ρυπογόνα αυτοκίνητα και άρα κινδυνεύουν με ενεργειακή αλλά και μεταφορική φτώχεια.

Η Νέα Αριστερά έχει αναδείξει το ζήτημα εδώ και πολλούς μήνες με δύο γραπτές ερωτήσεις προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ), τις οποίες η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ επέλεξε να μην απαντήσει. Η δε απαντήσεις που λάβαμε, όταν προκαλέσαμε σχετική συζήτηση στη Βουλή, σε δύο διαφορετικές περιόδους και από δύο διαφορετικούς Υφυπουργούς Περιβάλλοντος και Ενέργειας, λόγω ενδιάμεσου ανασχηματισμού, δεν απάντησαν στους προβληματισμούς και τις ανησυχίες μας σχετικά με το σχεδιασμού του εθνικού σχεδίου.

Και ενώ τον Φεβρουάριο η κ. Αλεξάνδρα Σδούκου μάς έλεγε πως η συζήτηση για το Κοινωνικό Ταμείο για το Κλίμα είναι πολύ πρώιμη, καταλήξαμε τελικά στις

τριάντα (30) Ιουνίου που ήταν η καταληκτική ημερομηνία για την κατάθεση του εθνικού σχεδίου, ο κος Τσάφος να προαναγγέλλει ότι η δημόσια διαβούλευση θα εκκινήσει τις επόμενες μέρες.

Οι ανησυχίες μας τέλος για το περιεχόμενο των πολιτικών που το εθνικό σχέδιο περιλαμβάνει επιβεβαιώθηκαν δυστυχώς καθότι:

• τα περισσότερα μέτρα είναι γενικά, χωρίς εξειδίκευση και χρονικά ορόσημα καθώς και απουσιάζει η ακριβής κοστολόγηση των μέτρων
• δεν υπάρχει ρόλος για τις ενεργειακές κοινότητες και άρα για τις τοπικές κοινωνίες και τους πολίτες
• έλλειμα ενημέρωσης για τις αλλαγές που θα επηρεάσουν το κόστους ζωής των πολιτών
• διαβούλευση πίσω από κλειστές πόρτες και περιορισμένη δημόσια διαβούλευση
• η κυβέρνηση εκπονεί «δικό της» και όχι εθνικό σχέδιο, παρότι αυτό ξεπερνάει μία κυβερνητική θητεία
• σχεδιάζει χωρίς την κοινωνία και χωρίς συναίνεση με τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις
• δεν προβλέπεται διαδικασία παρακολούθησης και σχετική Επιτροπή εφαρμογής του Σχεδίου