Και έτσι αναγκαστικά θα κληθούν να επιλέξουν όταν έρθει η ώρα της κάλπης «το μη χείρον βέλτιστον».
Τουλάχιστον αυτό δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις του τελευταίου έτους, με τη Νέα Δημοκρατία να μην μπορεί να σηκώσει κεφάλι, έστω και αν αδιαμφισβήτητα είναι πρώτη αλλά με ποσοστά πέριξ του 25%, ενώ επί της ουσίας δεν υπάρχει κάποιο κόμμα που να μπορεί να θεωρηθεί αξιωματική αντιπολίτευση καθώς τόσο το ΠΣΟΚ όσο και η Πλεύση Ελευθερίας βρίσκονται λίγο πάνω από το 10%.
Η ουσία είναι πως οι ψηφοφόροι εμφανίζονται εξαιρετικά δυσαρεστημένοι τόσο με το κυβερνών κόμμα όσο και με τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Στην μεν κυβέρνηση καταλογίζουν λανθασμένες πολιτικές επιλογές, ακόμη και στην εθνικά ευαίσθητη εξωτερική πολιτική, αλλά και τα προβλήματα της καθημερινότητες, όπως η ακρίβεια και η εγκληματικότητα, στη δε αντιπολίτευση ανικανότητα να ανταποκριθεί στο έργο της, αυτό της αντιπολίτευσης στα κυβερνητικά πεπραγμένα.
Η τελευταία δημοσκόπηση της GPO ήταν ενδεικτική, καθώς:
-Το 61,1% των ψηφοφόρων κρίνει αρνητικά την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης.
-Το 59,4% κρίνει αρνητικά τα μέτρα για τον περιορισμό των μεταναστευτικών ροών.
-Το 62,1% αξιολογεί αρνητικά τα κυβερνητικά μέτρα για τον περιορισμό του κόστους ζωής με το 48,8% θεωρεί ότι πρώτη προτεραιότητα για την κυβέρνηση πρέπει να είναι η αντιμετώπιση της ακρίβειας.
-Το 86,9% εκτιμά ότι υπάρχει αύξηση της εγκληματικότητας.
Ποιοτικά στοιχεία που καταδεικνύουν πως η κυβέρνηση δεν χαίρει της εμπιστοσύνης των πολιτών. Και δεν είναι μόνο τα προαναφερόμενα προβλήματα που κάνουν τους πολίτες να εκφράζονται αρνητικά για την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Είναι η γενικευμένη ακρίβεια και πρωτίστως η στεγαστική κρίση, η απαξίωση της δημόσιας υγείας και παιδείας, οι πρακτικές των τραπεζών που παραμένουν ένα τεράστιο αγκάθι και για τους καταθέτες και τους δανειολήπτες.
Για τις τράπεζες ιδιαίτερα αξίζει να σημειωθεί ότι τα τελευταία στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας αναφέρουν ότι διευρύνθηκε ξανά η ψαλίδα μεταξύ επιτοκίων καταθέσεων και χορηγήσεων προς όφελος των τραπεζών και σε βάρος των πελατών τους που πληρώνουν αυξημένα τοκοχρεολύσια χωρίς αντίστοιχα να απολαμβάνουν υψηλότερων αποδόσεων των καταθέσεων τους.
Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι όλα τα προαναφερόμενα ζητήματα έχουν θιγεί από τα κόμματα της αντιπολίτευσης και όχι μόνο με το λεγόμενο αντιπολιτευτικό μένος και τον αρνητισμό κάθε κυβερνητικής επιλογής, αλλά και με την κατάθεση εμπεριστατωμένων προτάσεων. Αλλά όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, τελικά οι ψηφοφόροι δεν πείθονται. Και αυτό είναι ένα μείζον πρόβλημα για την αντιπολίτευση που πρέπει να το λύσει για να μην εδραιωθεί στην κοινωνία το αίσθημα του επιλέγουμε τον λιγότερο κακό.
