Και η κίνηση αυτή του Αμερικανού Προέδρου, διόλου θετική για την Ελλάδα, συντελέστηκε λίγες μόνο ώρες μετά την απόφαση της τουρκικής εθνοσυνέλευσης να εγκρίνει την είσοδο της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ.
Μήνες τώρα ο Ερντογάν είχε επιδοθεί σε ένα ανατολίτικο παζάρι με την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών, εκμεταλλευόμενος την υπόθεση ένταξη στο ΝΑΤΟ της Σκανδιναβικής χώρας και τελικά τα κατάφερε.
Ο εκβιασμός του ότι η Τουρκία δεν θα πει το ναι για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ αν δεν πάρει F-16 από τις ΗΠΑ, πέρασε και τώρα μπορεί να πανηγυρίζει ότι κέρδισε άλλη μια μάχη, όχι μόνο επικοινωνιακή αλλά επί της ουσίας, καθώς αφορά την ενίσχυση του οπλοστασίου της χώρας του.
Ένα οπλοστάσιο που μόνο όσοι εθελοτυφλούν δεν βλέπουν ότι πρωτίστως θέλει να το χρησιμοποιήσει ως φόβητρο απέναντι στη δική μας χώρα, -και όχι μόνο-, με τις ανιστόρητες διεκδικήσεις του περί «γαλάζιας πατρίδας» και τα σχέδια περί αναβίωσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Δυστυχώς όλα αυτά προφανώς δεν θέλει να τα δει η κυβέρνηση Μητσοτάκη και η νέα ηγεσία του υπουργείο Εξωτερικών που προβάλλουν με εντυπωσιακά ωραιοποιημένο τρόπο το πρόσφατο σύμφωνο φιλίας της Τουρκίας με την Ελλάδα.
Η Τουρκία διαχρονικά, αλλά κυρίως ο σουλτάνος της Ερντογάν δεν είναι αξιόπιστοι συνομιλητές. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα και οι κυβερνήσεις της θα πρέπει να σταματήσουν τις διπλωματικές τους προσπάθειες για διασφάλιση της ειρήνης στην περιοχής.
Πρωτίστως, όμως, θα πρέπει να ενεργούν με βάση την διαφύλαξη της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας μας και να προβάλλουν με πράξεις και όχι μόνο με λόγια το αξιόμαχο της Ελλάδας.
Και βέβαια να μην συμπεριφέρονται απέναντι στους «συμμάχους και εταίρους» μας ως τα καλά παιδιά, χαμηλών τόνων και μειωμένων αντιδράσεων.
Μια επιθετική διπλωματική πολιτική μπορεί να διασφαλίσει καλύτερα αποτελέσματα σε σχέση με τον «κακό» μας γείτονα την Τουρκία που συγκυριακά και μόνο για να πετύχει τους σκοπούς του φοράει την προσωπίδα του φιλειρηνιστή.
Όταν όμως εξοπλιστεί και πάλι, τότε θα γίνει ακόμη πιο επικίνδυνος και απαιτητικός. Αυτό δείχνουν οι κινήσεις του διαχρονικά.
Ας φροντίσουμε λοιπόν ως χώρα και εμείς να έχουμε απτά οφέλη από την εξωτερική μας πολιτική. Και η άνευ όρων υπακοή σε ΗΠΑ και ΝΑΤΟ δεν είναι ο κατάλληλος τρόπος.
Η κυβέρνηση δεν πρέπει να χάνει το μέτρο. Πρέπει να δει τη σκληρή πραγματικότητα και αυτή δεν είναι άλλη, από το πως άλλοι αμείβονται και άλλοι χορταίνουν … από λόγια.
