Σειρά αλλαγών φέρνει για τις ενεργειακές κοινότητες φέρνει το νομοσχέδιο του ΥΠΕΝ για την αυτοπαραγωγή. Ανάμεσα στις αλλαγές η εισαγωγή του «ταυτοχρονισμού» και η δυνατότητα του εικονικού ενεργειακού συμψηφισμού για τις ενεργειακές κοινότητες πολιτών ν. 4513/2018 που μπορούν «να εγκαθιστούν τους σταθμούς παραγωγής σε οποιαδήποτε περιφέρεια, ανεξαρτήτως πού είναι οι εγκαταστάσεις κατανάλωσης και η έδρα της κοινότητας, οι οποίες δεν υποχρεούνται να βρίσκονται όλες στην ίδια Περιφέρεια» σύμφωνα με το άρθρο 4.
Το νομοσχέδιο έχει προκαλέσει ενδιαφέρον στον κόσμο που ανήκει σε ενεργειακές κοινότητες. Ήδη στην Ελλάδα υπάρχουν περισσότερες από 1.400 ενεργειακές κοινότητες. Σε επιστολή τους προς το ΥΠΕΝ, 12 οργανώσεις (Ενεργειακή Κοινότητα Ανατολικής Κρήτης (Μινώα Ενεργειακή Κοινότητα) Ενεργειακή Κοινότητα Αττικής Ενεργειακή Κοινότητα Καρδίτσας Ενεργειακή Κοινότητα ΚΟΙΝΕΡΓΕΙΑ Ενεργειακή Κοινότητα Σάμου Ενεργειακή Κοινότητα Σίφνου Ενεργειακή Κοινότητα Υπερίων Ενεργειακή Κοινότητα Collective Energy Ερευνητική Ομάδα Smart RUE του εργαστηρίου Σ.Η.Ε., Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο Οργάνωση ELECTRA ENERGY Greenpeace Greece WWF Ελλάς) προτείνουν αλλαγές και «προσθήκες στον υπάρχοντα νόμο και όχι να καταργηθεί ο ν. 4513/2018 και να δημιουργηθούν εκ νέου 2 νέοι ορισμοί σε δύο διαφορετικούς νόμους. Παρά τα προβλήματα που υφίστανται στο υπάρχον πλαίσιο θεωρούμε πως ο νόμος 4513/2018 πρέπει να βελτιωθεί - όχι να αντικατασταθεί». Επιπλέον εκφράζουν την ανησυχία τους για τη δυνατότητα ίδρυσης ενεργειακών κοινοτήτων αποκλειστικά επιχειρήσεων.
Οι οργανώσεις εκτιμούν πως «προκειμένου να προστατευτεί ο θεσμός των ενεργειακών κοινοτήτων στη χώρα μας από κεκαλυμμένες ιδιωτικές πρωτοβουλίες και ευκαιριακούς επενδυτές και κυρίως για να αναδειχθούν οι αυθεντικές πρωτοβουλίες των τοπικών κοινοτήτων, χρήσιμο και πλέον απαραίτητο θα ήταν να διαμορφωθεί ένας ελεγκτικός μηχανισμός που θα φέρει την ευθύνη ελέγχου της συνδρομής των απαραίτητων κριτηρίων κατά το στάδιο σύστασης των ενεργειακών κοινοτήτων, τόσο των Κ.Α.Ε. όσο και των Ε.Κ.Π. Επιπλέον, σημαντικός είναι ο έλεγχος αυτών και κατά τη διάρκεια λειτουργίας τους και ειδικότερα ο έλεγχος του ανώτατου ορίου συμμετοχής στο συνεταιριστικό κεφάλαιο (20% και 40% για Ο.Τ.Α.), ώστε να διασφαλίζεται ο συνεταιριστικός τρόπος λειτουργίας τους».
