Οι πολίτες κάνουν λόγο για μια «προσχηματική διαβούλευση», που διεξάγεται μέσα στο καλοκαίρι, χωρίς ουσιαστική ενημέρωση και συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών και της αυτοδιοίκησης.

Όπως τονίζεται στο κείμενο της παρέμβασης, οι πολίτες του Βόλου γνωρίζουν πολύ καλά τα αποτελέσματα του εμπαιγμού της τοπικής κοινωνίας από τη δημόσια διοίκηση – τη μονίμως δυσανεκτική στη διαβούλευση με την τοπική κοινωνία, ενώ βιώνουν χρόνια τα αποτελέσματα της ήδη υφιστάμενης στην πόλη του Βόλου καύσης απορριμμάτων από την τσιμεντοβιομηχανία της ΑΓΕΤ-Lafarge.

Επιπλέον, το Δίκτυο παραθέτει τρεις βασικούς λόγους αντίθεσης:

1. Επικίνδυνες Επιπτώσεις στην Υγεία και στο Περιβάλλον
Η επιστημονική κοινότητα και οι ιατρικές έρευνες έχουν καταγράψει εκτενώς τους κινδύνους που προκύπτουν από την καύση απορριμμάτων.
Εκπομπή Τοξικών και Καρκινογόνων Ουσιών: Οι κλίβανοι καύσης, ακόμα και οι πιο προηγμένοι, παράγουν και εκπέμπουν στο περιβάλλον ένα “κοκτέιλ” επικίνδυνων χημικών ενώσεων. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζουν:

2. Μια Απολύτως Ακριβή Διαδικασία
Η ιδέα ότι η καύση απορριμμάτων είναι φθηνή ή ότι “αποδίδει” μέσω παραγωγής ενέργειας είναι παραπλανητική. Πρόκειται για μια τεχνολογία υψηλού κόστους.

3. Αντίθετη με την Ανακύκλωση και την Κυκλική Οικονομία
Τα απόβλητα που καίγονται είναι πηγές δευτερογενών πρώτων υλών. Το χαρτί, το πλαστικό, το μέταλλο και το γυαλί που καταστρέφονται στους κλιβάνους θα μπορούσαν να ανακυκλωθούν, εξοικονομώντας φυσικούς πόρους, ενέργεια και νερό που απαιτούνται για την παραγωγή νέων προϊόντων από πρώτες ύλες.
Η ανακύκλωση είναι, σε συντριπτικό βαθμό, πιο ενεργειακά αποδοτική από την καύση. Για παράδειγμα, η ανακύκλωση αλουμινίου εξοικονομεί έως και 95% της ενέργειας που απαιτείται για την παραγωγή από πρώτη ύλη. Ακόμα και για πλαστικά, η ανακύκλωση συνήθως εξοικονομεί περισσότερη ενέργεια από αυτή που παράγεται από την καύση τους. Η Ελλάδα δυστυχώς παίρνει συχνά πρόστιμα από την Ευρωπαϊκή Ένωση για ελλειπή ανακύκλωση.