Το δυστύχημα για τα 450 εκατομμύρια ευρωπαίους πολίτες είναι ότι ενόσω βρίσκονται εν εξελίξει αυτές οι μεγάλες αλλαγές στο διεθνές στάτους, στην Ευρώπη εκλείπουν οι ισχυροί ηγέτες που θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στις ανάγκες και τις απαιτήσεις των καιρών.
Στα σχεδόν τέσσερα χρόνια του Ρωσο- Ουκρανικού πολέμου, δεν υπήρξε ούτε μια στιγμή –ακόμη και επί προεδρίας Μπάιντεν στις ΗΠΑ- που να ληφθούν σοβαρά οι ευρωπαϊκές θέσεις για τις εξελίξεις στην δική της «γειτονιά». Η θέση της Ευρώπης βέβαια επιδεινώθηκε όταν ανέλαβε πρόεδρος ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος κυνικά την περιθωριοποίησε, χωρίς να υπάρξει καμιά απολύτως σοβαρή αντίδραση.
Μάλιστα οι Ευρωπαίοι ηγέτες έφτασαν μέχρι του σημείου να αναγκάζονται να πληρώνουν τις Ηνωμένες Πολιτείες για να αγοράζουν αμερικανικής προέλευσης αμυντικό εξοπλισμό τον οποίο παρέχουν στην Ουκρανία, με τον Τραμπ ταυτόχρονα να είναι εχθρικός και προς την Ευρώπη και προς την Ουκρανία.
Σχετικά με τη σύρραξη στη Γάζα, η Ευρώπη αρκέστηκε σε επικριτικούς ψιθύρους κατά του Νετανιάχου, αλλά στην ουσία παρέμεινε «παρατηρητής» της σφαγής και «χειροκροτητής» του Ντόναλντ Τραμπ.
Όσον αφορά δε στον εμπορικό πόλεμο που εξαπέλυσε ο Αμερικανός πρόεδρος, οι ταγοί της ΕΕ του είπαν ακόμη και ευχαριστώ που δεν τους «γονάτισε» οικονομικά, αλλά τους χτύπησε λιγότεροι απ’ ότι περίμεναν. Οι Ευρωπαίοι όχι μόνο αποδέχτηκαν τους δασμούς του Τραμπ, αλλά υπέκυψαν και στην εκβιαστική επιβολή της αύξησης των αμυντικών δαπανών τους με τον τρόπο που τους επέβαλε ο πλανητάρχης. Επιπρόσθετα, συμφώνησαν να αποδεχτούν τις ΗΠΑ ως τον βασικό προμηθευτή ενέργειας της γηραιάς ηπείρου, καθώς και να κρατήσουν εχθρική στάση απέναντι στις άλλες παγκόσμιες οικονομικές δυνάμεις και κυρίως την Κίνα.
Μια εξέλιξη που επιβεβαιώνει ότι πλέον η ΕΕ αποτελεί παρία σ' έναν νέο κόσμο που διαμορφώνεται εν μέσω πολέμων και μιας σκληρής γεωπολιτικής μάχης συμφερόντων.
Όποιος δεν στρουθοκαμηλίζει, βλέπει καθαρά πλέον ότι η Ευρώπη δεν κατέχει θέση στους ισχυρούς του πλανήτη. Οι εξελίξεις ιδιαίτερα τη φετινή χρονιά διέλυσαν τις όποιες ψευδαισθήσεις περί ισχυρής Ευρώπης.
ΥΓ. Στα τέλη Αυγούστου του 2025, ο Μάριο Ντράγκι βλέποντας αυτές τις εξελίξεις -που τώρα έχουν γίνει ακόμη πιο αρνητικές - είχε τονίσει, στην ετήσια Συνάντηση του Ρίμινι, ότι η ΕΕ πρέπει να αλλάξει αν θέλει να επιβιώσει. Μέχρι τώρα, όμως, αλλαγή πολιτικών δεν υπήρξε και η συνεχιζόμενη απώλεια γοήτρου και πραγματικής ισχύος, σπρώχνουν όλο και πιο πολύ στον πάτο την Ευρώπη.
