Γιάννης Τριήρης: Το τυπικό τέλος των Μνημονίων και η επέλαση του «ρωσικού χειμώνα»

Γιάννης Τριήρης: Το τυπικό τέλος των Μνημονίων και η επέλαση του «ρωσικού χειμώνα»
Παρασκευή, 17/06/2022 - 06:30

Πανηγύριζε, χθες, η ελληνική κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης για την έξοδο της χώρας από την Ενισχυμένη Εποπτεία, που αλήθεια είναι έφερε τυπικά το οριστικό τέλος των Μνημονίων.

Τυπικά, όμως, γιατί στην σκληρή πραγματικότητα οι Έλληνες βιώνουν μια νέα εποχή μνημονίων, με χαμηλά εισοδήματα που γίνονται ακόμη πιο ανεπαρκή λόγω της ακρίβειας, με υψηλή ανεργία και με το μέλλον τους εξαιρετικά δυσοίωνο, καθώς όλα δείχνουν πως και στην Ελλάδα -όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη- έρχεται «βαρύς ρωσικός χειμώνας».

Η Ρωσία, από αμυνόμενη βρέθηκε επιτιθέμενη και άρχισε την ραγδαία μείωση των ροών φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, με τους ευρωπαίους ηγέτες να πιάνονται στον ύπνο και να τους γυρίζει μπούμερανγκ η απόφαση για εμπάργκο στα ρωσικά καύσιμα.

Και η Ρωσία το έκανε αυτό στις αρχές του καλοκαιριού, με προφανή στόχο να μην καταφέρουν οι ευρωπαϊκές χώρες να ενισχύσουν τα αποθέματα τους για τους χειμερινούς μήνες και να βρεθούν αντιμέτωπες με ένα βαρύ ρωσικό χειμώνα, αφού είναι αδύνατον να αντικατασταθεί άμεσα το ρωσικό φυσικό αέριο στην ΕΕ , με αέριο από άλλες πηγές. Και αυτό πολύ απλά σημαίνει όχι μόνο νέα έκρηξη πληθωρισμού, αλλά και προβλήματα στην παραγωγική διαδικασία με άμεσο αντίκτυπο στην ανάπτυξη.

Για μια ακόμη φορά δυστυχώς αποδεικνύεται ότι στην γηραιά ήπειρο λείπουν οι ηγετικές φυσιογνωμίες και οι διαχειριστές της εξουσίας αποδεικνύονται αν μη τι άλλο ανεπαρκείς να αντιμετωπίσουν σύνθετα προβλήματα όπως συμβαίνει τώρα με την ρωσική επιθετικότητα.

Οι Ευρωπαίοι που έσπευσαν μαζί με τις ΗΠΑ να κηρύξουν εμπάργκο στη Ρωσία για την εισβολή της στην Ουκρανία, θεωρώντας ότι έτσι θα της επιφέρουν σοβαρά οικονομικά πλήγματα, φαίνεται ότι δεν έκαναν σωστούς υπολογισμούς.

Μέχρι στιγμής οι οικονομικές απώλειες των Ευρωπαίων φαίνεται να είναι μεγαλύτερες απ΄ ότι της Ρωσίας, που έφθασε μέχρι του σημείου να κόψει αυτή πρώτη την προμήθεια φυσικού αερίου στην ΕΕ, αντί να της επιβάλουν εμπάργκο οι Ευρωπαίοι.

Άλλωστε είναι ήδη γνωστό ότι η Ρωσία έχει βρει άλλους «πελάτες» για τους υδρογονάνθρακες της και μάλιστα θα λέγαμε τη μισή υφήλιο, την Κίνα του 1,5 δισ. πληθυσμού και της Ινδία του 1,6 δισ. πληθυσμού. Που τελικά αυτοί λειτουργούν ως μεσάζοντες πουλώντας μας τα ρωσικά καύσιμα σε πολύ υψηλότερες τιμές.

Άλλωστε το Κρεμλίνο δεν σταματά στιγμή να λέει πως οι αποφάσεις των Ευρωπαίων ηγετών πλήττουν περισσότερο απ΄ όλους τους ίδιους τους πληθυσμούς των χωρών τους και λιγότερο τη Ρωσία.

Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι το πρόβλημα είναι απλό, ιδιαίτερα ότι πρόκειται για ένα πόλεμο με θύματα ανθρώπους που δεν φταίνε σε τίποτα.

Αυτό όμως που εκ του αποτελέσματος κρίνεται είναι πως οι χειρισμοί της Δύσης απέναντι στη «ρωσική αρκούδα» δεν ήταν και δεν είναι οι ενδεδειγμένοι.

Αντί λοιπόν οι ευρωπαίοι ηγέτες να ζητούν από τους λαούς τους να αλλάξουν συνήθειες και να κόψουν ακόμη και την θέρμανση, ας φροντίσουν οι ίδιοι να αλλάξουν τους πολιτικούς τους σχεδιασμούς και να λύσουν τα προβλήματα. Εξ άλλου γι΄ αυτό τους ψήφισαν οι πολίτες των χωρών τους.