Αλλά και από την ανάρτηση του αυτή, απλά επιβεβαίωσε πως οι αιτιάσεις της αντιπολίτευσης ήταν βάσιμες, καθώς αναλώθηκε σε μια ανάλυση που εστίαζε στην οικονομική πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση του θεωρώντας ότι συνδέεται άμεσα με την εξωτερική πολιτική της χώρας.
Τί έγραψε ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Πως στο ταξίδι του στις ΗΠΑ για τη γσ του ΟΗΕ «συναντήθηκα με ηγέτες, επενδυτές, σημαντικούς opinion makers. Κοινή συνισταμένη η αναγνώριση της Ελλάδας ως δύναμης σταθερότητας στη νοτιοανατολική Ευρώπη και τη Μεσόγειο, ως ελκυστικός επενδυτικός προορισμός και ως γέφυρα της ευρύτερης περιοχής- γεωπολιτική και ενεργειακή- με την υπόλοιπη Ευρώπη. Ως αξιόπιστος εταίρος. Η φωνή της Ελλάδας ακούγεται δυνατά σε πείσμα όσων τη θέλουν να ετεροπροσδιορίζεται, να τη μικραίνουν. Ας θυμηθούμε πού ήταν η Ελλάδα στα εξοπλιστικά το 2019 και πού είναι σήμερα. Πάρτε για παράδειγμα την Αεροπορία. Έχουμε ήδη παραλάβει 42 αναβαθμισμένα F16, 24 Rafale, ενώ αναμένουμε και τα πρώτα F35 το 2028. Παράλληλα, παραλαμβάνουμε και τις πρώτες φρεγάτες Belharra τους επόμενους μήνες» .
Η ουσία των επικρίσεων της αντιπολίτευσης, όμως, ήταν ότι έμειναν αναπάντητες και οι νέες προκλήσεις του Τούρκου προέδρου Ερντογάν, από το βήμα του ΟΗΕ.
Και αυτό ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μπορεί να το αρνηθεί. Ο Ερντογάν μίλησε πάλι για διχοτόμηση της Κύπρου και την αναγνώριση του ψευδοκράτους και απείλησε ευθέως τη χώρα μας πως χωρίς την έγκριση της Τουρκίας δεν θα γίνεται τίποτα στην Ανατολική Μεσόγειο, κάνοντας λόγο για συνεκμετάλλευση .
Ο Έλληνας πρωθυπουργός, όμως, δεν έκανε καμία ξεκάθαρη δήλωση επ’ αυτών. Βεβαία μίλησε για απόσυρσης του casus belli της Τουρκίας για να διατηρηθούν τα «ήρεμα νερά» στο Αιγαίο.
Μέχρι εκεί ήταν η απάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στις προκλήσεις Ερντογάν. Από το Μαξίμου εκ των υστέρων υποστήριξαν ότι ο πρωθυπουργός εμμέσως πλην σαφώς με την δήλωση περί απόσυρσης του casus belli έστειλε μηνύματα στην Τουρκία. Σε τέτοιες καταστάσεις όμως τα μηνύματα δεν αρκούν, ούτε είναι αποτελεσματικός ο «πολιτικός πολιτισμός. Απαιτείται ξεκάθαρη θέση και ξεκάθαρα λόγια χωρίς περιστροφές. Και αυτό δεν έγινε, όσο και αν η κυβερνητική προπαγάνδα προσπαθεί να πείσει περί του αντιθέτου.
Αλλά ακόμη και χθες στην ανάρτηση του ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέμενε στις αρχικές του θέσεις, επαναλαμβάνοντας πως στην ομιλία του στον ΟΗΕ «Τόνισα ότι επιδιώκουμε καλές σχέσεις με την Τουρκία. Αλλά 30 χρόνια μετά έχει έρθει η ώρα να αποσύρει το casus belli. Ο δρόμος προς τα εμπρός είναι ο διάλογος, όχι η γλώσσα των όπλων».
Σίγουρα η διπλωματία είναι ο σωστός δρόμος για την επίτευξη λύσεων, αλλά όταν δεν αποδίδει ο τρόπος που ασκείται θα πρέπει να γίνεται πιο σκληρή για να είναι και πιο αποτελεσματική. Και αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι οδηγεί σε πόλεμο.
Το μεγάλο λάθος και μάλιστα «ταυτοτικό» του Κυριάκου Μητσοτάκη, όμως είναι ότι με τις νεοφιλελεύθερες απόψεις του τα συνδέει όλα με την οικονομία και τις μπίζνες. Γι’ αυτό και στην ανάρτηση του στάθηκε στην –δήθεν- ανάπτυξη της οικονομίας μας που μας επιτρέπει να προβούμε σε αμυντικούς εξοπλισμούς, αλλά και στις «συνεργασίες με διεθνείς εταιρείες κολοσσούς», εννοώντας την Chevron και υπονοώντας προφανώς ότι θα αποτελέσουν την «ασπίδα» προστασίας μας απέναντι στον τουρκικό αναθεωρητισμό.
Τα εθνικά ζητήματα, όμως, δεν επιλύονται πάντα μέσω εμπορικών και οικονομικών σχέσεων, ιδιαίτερα στους ταραγμένους καιρούς που ζούμε. Ούτε βέβαια η διπλωματία αναλύεται μέσω Facebook.
