Αναφέρθηκε στην Ουκρανία προσπαθώντας να πείσει ότι η πολιτική που ακολουθεί είναι η ορθή, προσπάθησε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα για τις καταστροφικές πυρκαγιές που έπληξαν τη χώρα, έγραψε για θέματα υγεία, παιδείας και μετανάστευσης και καλλιέργησε φρούδες ελπίδες για το πως σκοπεύει να διαθέσει τα ματωμένα υπερπλεονάσματα προς όφελος της κοινωνίας.
Σε τι ξέχασε να αναφερθεί ο πρωθυπουργός, προφανώς σκοπίμως; Στην ακρίβεια που έχει οδηγήσει σε φτωχοποίηση το μεγαλύτερο μέρος ελληνικού λαού, καθώς και στα τεράστιο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ στο οποίο είναι μπλεγμένη η μισή Νέα Δημοκρατία.
Αν ο πρωθυπουργός πιστεύει ότι μη κάνοντας αναφορά στην ακρίβεια και τα σκάνδαλα, ο λαός θα τα ξεχάσει μάλλον πλανάται πλάνη οικτρά.
Η ακρίβεια δεν μπορεί να ξεχαστεί γιατί οι πολίτες την βιώνουν καθημερινά στο πετσί τους και ιδιαίτερα αυτό το καλοκαίρι που οι μισοί Έλληνες δεν κατάφεραν να πάνε διακοπές, ενώ το σκάνδαλα και συγκεκριμένα το τελευταίο των κοινοτικών επιδοτήσεων του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν αφήνουν να ξεχαστεί ούτε η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ούτε τα κόμματα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Έτσι το μόνο που μένει στον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι να τα αγνοεί ελπίζοντας ότι θα περάσουν στη λήθη, ενώ παράλληλα αρχίζει να επικεντρώνεται σε ζητήματα που θεωρεί πως μπορεί να του δώσουν «μπόνους» από τα ακροδεξιά του, όπως το μεταναστευτικό.
Και η κατεύθυνση του πρωθυπουργού σε μια άκρως αντιμεταναστευτική πολιτική είναι τόσο εμφανής που έγινε ορατή στο εξωτερικό και στα διεθνή μέσα ενημέρωσης , με τη Washington Post να αφιερώνει εκτενές ρεπορτάζ τονίζοντας πως «η Ελλάδα παίρνει Τραμπική στροφή» .
Είναι, όμως, αρκετή η καλλιέργεια από μέρους της κυβέρνησης Μητσοτάκη ενός ρατσιστικού κλίματος στην χώρα για να την περισώσει από την κατρακύλα που παρουσιάζει δημοσκοπικά πολλούς μήνες τώρα; Αν αληθεύουν οι πληροφορίες που έχουν αρχίσει να έρχονται, για ποσοστά κάτω του 20% στις πρώτες δημοσκοπήσεις που ξεκίνησαν τις προηγούμενες μέρες, μάλλον όχι.
Το να βαφτίζονται «λαθρομενάστες» όλοι ανεξαιρέτως οι πρόσφυγες και οι μετανάστες που έρχονται στη χώρα μας αναζητώντας καταφύγιο και διαφυγή από την μιζέρια ή ακόμη και τον θάνατο στις χώρες τους και να αντιμετωπίζονται ως κακοποιοί, δεν λύνει τα προβλήματα των Ελλήνων πολιτών, ούτε βέβαια ενδυναμώνει την ανύπαρκτη εξωτερική πολιτικής της κυβερνώσας παράταξης.
Η πλειοψηφία των πολιτών υποφέρει από την οικονομική ανέχεια, την ακρίβεια, την αισχροκέρδεια , την υποβάθμιση της δημόσιας υγείας, την έκρηξη της εγκληματικότητας, την διάλυση του κράτους πρόνοιας και δικαίου. Και γι’ αυτά δεν ευθύνονται οι μετανάστες.
Όσο και να θέλει να κρύψει κάτω από το χαλί τα προβλήματα ο πρωθυπουργός αυτά υπάρχουν και κάνουν δύσκολη τη ζωή των πολιτών. Και λύσεις η κυβέρνηση δεν έχει, παρά μόνο την καλλιέργεια φρούδων ελπίδων για ένα καλύτεροι αύριο και την εμφάνιση ως σωτήριων μέτρων κάποιων ημιμέτρων που σχεδιάζει να εξαγγείλει από τη ΔΕΘ.
Η ψευδαίσθηση για ανάπτυξη και κοινωνική συνοχή, όμως, έχει πλέον διαλυθεί, ενώ φαίνεται πως ούτε και η λήθη -που δυστυχώς αποτελεί χαρακτηριστικό του λαού μας- δεν μπορεί πλέον να σώσει την παρτίδα για την κυβερνώσα παράταξη.
