Η επανακρατικοποίηση των σιδηροδρόμων, ειδικά στη Βρετανία, που θα ολοκληρωθεί στο τέλος του 2027, πραγματικά αποτελεί μια σημαντική εξέλιξη για ολόκληρη την Ευρώπη, καθώς η Γηραιά Αλβιώνα ήταν η χώρα που πρωταγωνίστησε από την δεκαετία του 1980 επί Μάργκαρετ Θάτσερ και στη συνέχεια τη δεκαετία του 1990 επί Τζον Μέιτζορ στην «εκδίωξη» του κράτους από κάθε δραστηριότητα που θα μπορούσε να επιφέρει κέρδη στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, καθιερώνοντας τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές ως τη «σωτηρία» για τους πολίτες.

Οι Βρετανοί, πάντως, έστω και με την παρέλευση πολλών δεκαετιών κατάλαβαν ότι η ιδιωτική πρωτοβουλία δεν αποτελεί πανάκεια στα προβλήματα της κοινωνίας, με τον Βρετανό πρωθυπουργό να δηλώνει: «Η South Western Railway ανήκει πλέον στον δημόσιο τομέα. Και δεν είναι παρά η αρχή» και την υπουργό Χέιντι Αλεξάντερ να συμπληρώνει: «Αφήνουμε πίσω 30 χρόνια αναποτελεσματικότητας, καθυστερημένων δρομολογίων».

Το μόνο βέβαιο είναι πως η ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων στη Μεγάλη Βρετανία απέτυχε παταγωδώς καθώς όλες αυτές τις δεκαετίες που λειτουργούσαν από ιδιώτες οι πολίτες βρέθηκαν αντιμέτωποι με ατυχήματα ακόμη και θανατηφόρα, καθυστερήσεις ή και ακυρώσεις δρομολογίων και βέβαια μεγάλες αυξήσεις τιμών.

Και δεν είναι μόνο η Βρετανία, που βρίσκεται αντιμέτωπη πλέον με το μεγάλο δίλλημα αν τελικά οι άκρατες ιδιωτικοποιήσεις αποτελούν την σωστή κατεύθυνση για τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών στους πολίτες.

Για να εστιάσουμε στα του οίκου μας και στην Ελλάδα η ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων οδήγησε σε κάκιστες υπηρεσίες με αποκορύφωμα το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη με τους 57 νεκρούς.

Και αυτό που πρέπει να επισημανθεί είναι πως η Ferrovie dello Stato Italiane (FSI) που πουλήσαμε τους σιδηροδρόμους μας είναι μια ιταλική κρατική εταιρεία συμμετοχών. Πουλήσαμε δηλαδή την κρατική μας εταιρεία σε μια κρατική εταιρεία ενός άλλου κράτους.

Αλλά και άλλες πολυδιαφημισμένες στη χώρα μας ιδιωτικοποιήσεις δεν έχουν αποφέρει τα επιθυμητά για τους πολίτες αποτελέσματα. Για παράδειγμα η ιδιωτικοποίηση της τηλεφωνίας με την πώληση του κρατικού ΟΤΕ στη γερμανική Deutsche Telecom δεν επέφερε την πολυπόθητη μείωση τιμών και ακόμη και σήμερα δεκαετίες μετά τη δήθεν εμβληματική αποκρατικοποίηση οι τιμές της τηλεφωνίας στην Ελλάδα εξακολουθούν να είναι από τις υψηλότερες στην Ευρώπη. Και δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως και στην περίπτωση αυτή, την ελληνική κρατική εταιρεία τηλεφωνίας την εξαγόρασε η γερμανική κρατική εταιρεία τηλεφωνίας.

Εμείς ξεπουλάμε τη δημόσια περιουσία μας και την αγοράζουν οι ξένοι και μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις με κρατικές τους εταιρείες. Μήπως ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε σοβαρά πως την Βρετανία και να αλλάξουμε πολιτική αποδεχόμενοι πως η επιστροφή στο κράτος επιχειρήσεων κρίσιμων για την κοινωνία τομέων ίσως είναι επιβεβλημένη και μάλιστα όχι ως «αναγκαίο κακό»;