Γιάννης Τριήρης: Ο Μητσοτάκης στήνει σκηνικό για νέα πλατεία Κλαυθμώνος

Γιάννης Τριήρης: Ο Μητσοτάκης στήνει σκηνικό για νέα πλατεία Κλαυθμώνος
Παρασκευή, 23/05/2025 - 08:05

Μπορεί να είναι αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης, αλλά το πιθανότερο είναι να αποτελεί μια ακόμη ιδεολογική πολιτική επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά πάντα προς ίδιον όφελος.

Ο λόγος για την κατάργηση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, που χθες ο πρωθυπουργός έθιξε με τον πλέον επίσημο τρόπο δηλώνοντας ότι η ΝΔ θα εισηγηθεί την αναθεώρηση του άρθρου 103 του Συντάγματος που ισχύει από το 1911 και θεσπίστηκε από την κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου.

Ο δήθεν λοιπόν κεντρώος Κ. Μητσοτάκης, που θέλει να λανσάρεται ως συνεχιστής του εθνικού ηγέτη, σχεδιάζει τώρα να ανατρέψει ένα από τα βασικά του νομοθετήματα, αποδεικνύοντας ότι ιδεολογικά ουδεμία σχέση έχει με τον κεντρώο χώρο.

Θα επιδιώξει λοιπόν, όπως ό ίδιος δήλωσε, την κατάργηση της μονιμότητας ων δημοσίων υπαλλήλων προφανώς για πολλούς κι διάφορους λόγους, μερικοί εκ των οποίων είναι:

  • Να ικανοποιήσει τους νεοφιλελεύθερους οπαδούς του, που όπως ο ίδιος εχθρεύονται κάθε τι δημόσιο.
  • Να δημιουργήσει ελπίδες σε κομματικούς φίλους και οπαδούς ότι στη θέση των δημοσίων υπαλλήλων που θα απολυθούν θα προσληφθούν τα «δικά μας παιδιά».
  • Να εξυπηρετήσει, κατά την πάγια πολιτική του τακτική, τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα που θέλουν να αναλάβουν κάθε υπηρεσία που σήμερα παρέχεται από το δημόσιο για δική τους κερδοφορία.
  • Να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από τα καυτά προβλήματα της καθημερινότητας, την ακρίβεια, τους χαμηλούς μισθούς και συντάξεις, την ανεργία, την άθλια δημόσια υγεία και παιδεία, την κρίση θεσμών, την ανυπαρξία κράτους δικαίου.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, προφανώς θεωρεί ότι και στην περίπτωση της κατάργησης της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων θα λειτουργήσει ο κοινωνικός αυτοματισμός και θα βρεθούν πολλοί υπέρμαχοι της απόφασης του αυτής. Αυτό βέβαια μένει να φανεί. Γιατί την πτυχή αυτή της ελληνικής ιστορίας δεν την έχουμε λησμονήσει σαν λαός παρότι έχουν περάσει πάνω από 114 χρόνια. Από όταν δηλαδή, το 1911, η μονιμότητα έγινε Συνταγματική επιταγή για να πάψουν οι κυβερνήσεις να απολύουν δημοσίους υπάλληλους για να προσλαμβάνουν δικούς τους ψηφοφόρους, οδηγώντας τους απολυμένους στην πλατεία Κλαυθμώνος, που ονομάστηκε έτσι το 1878 ακριβώς γιατί εκεί πήγαιναν οι απολυμένοι και έκλαιγαν τη μοίρα τους.

Κανείς δεν αμφιβάλει –εκτός από την κυβέρνηση Μητσοτάκη- πως η κατάργηση της μονιμότητας και μάλιστα χωρίς να έχουν διευκρινιστεί μάλιστα από τον πρωθυπουργό οι αιτίες που θα μπορούν να την επιφέρουν, θα γυρίσει περισσότερο από ένα αιώνα πίσω τη χώρα, αφήνοντας ασύδοτη την κυβέρνηση να απολύει και να προσλαμβάνει κατά το δοκούν, μέχρι να καταλύσει πλήρως τον δημόσιο τομέα και να τα δώσει όλα στα ιδιωτικά συμφέροντα

Και αυτό που πρέπει να γνωρίζουν όλοι οι πολίτες είναι ότι το εγχείρημα αυτό του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν αποσκοπεί στην καλύτερη λειτουργία του δημόσιου τομέα με την απομάκρυνση των «κακών και ανίκανων» δημοσίων υπαλλήλων. Γιατί αυτοί οι υπάλληλοι και σήμερα εκδιώκονται από το δημόσιο, βάση του δημοσιοΰπαλληλικού κώδικα που προβλέπει την απόλυση τους όταν καταδικαστούν αμετάκλητα για παράβαση καθήκοντος, διαφθορά, χρηματισμό και άλλες αξιόποινες πράξεις.

Προφανώς τώρα ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση του θα «ανακαλύψουν» και άλλους λόγους για αθρόες απολύσεις, αλλά ούτε τα πολιτικά κόμματα ούτε οι ίδιοι οι πολίτες θα πρέπει να του επιτρέψουν να στήσει μια νέα πλατεία Κλαυθμώνος και να ενισχύσει την κομματική φαυλοκρατία.