Στην έκθεση επισημαίνεται πως «η ζήτηση για ανακυκλωμένα εξαρτήματα ηλιακών φωτοβολταϊκών (PV) πάνελ πρόκειται να εκτοξευθεί στα ύψη τα επόμενα χρόνια, καθώς ο αριθμός των εγκαταστάσεων αυξάνεται και διαφαίνεται ο κίνδυνος συμφόρησης εφοδιασμού».

Όπως επισημαίνεται στην έκθεση όλα δείχνουν πως τα ανακυκλώσιμα υλικά «θα αξίζουν περισσότερα από 2,7 δισεκατομμύρια δολάρια το 2030, από μόλις 170 εκατομμύρια δολάρια φέτος», ενώ προβλέπει ότι έως το 2050 η αξία τους θα πλησιάσει τα 80 δισεκατομμύρια δολάρια.

Ακόμα αναγνωρίζεται πως η ανακύκλωση των φωτοβολταϊκών βρίσκεται ακόμη στην αρχή της, όμως αποτελεί βασικό στοιχείο της ενεργειακής μετάβασης, με τα ηλιακά φωτοβολταϊκά απόβλητα να αναμένεται να αυξηθούν σε 27 εκατομμύρια τόνους ετησίως έως το 2040. Οι προβλέψεις της Rystad Energy δείχνουν ότι τα ανακτημένα υλικά από αποσυρμένα πάνελ θα μπορούσαν να αποτελούν το 6% των επενδύσεων ηλιακών φωτοβολταϊκών έως το 2040, σε σύγκριση με μόλις 0,08% σήμερα.

Ακόμα σε ένα άλλο σημείο τονίζονται τα εξής: «Οι χωματερές είναι μια εύκολη και φθηνή επιλογή, καθώς οι τρέχουσες τιμές μεταπώλησης για ανακυκλωμένα ηλιακά φωτοβολταϊκά υλικά δεν αντισταθμίζουν το κόστος μεταφοράς, διαλογής και επεξεργασίας». Ωστόσο, υπογραμμίζεται, πως ο γρήγορος ρυθμός ανάπτυξης των μεγάλης κλίμακας αγροκτημάτων κοινής ωφέλειας εντός της ηλιακής ενέργειας μπορεί να το αλλάξει αυτό.

«Το αυξανόμενο κόστος ενέργειας, η βελτιωμένη τεχνολογία ανακύκλωσης και οι κυβερνητικοί κανονισμοί μπορεί να ανοίξουν το δρόμο για μια αγορά όπου περισσότερα άχρηστα ηλιακά πάνελ αποστέλλονται στην ανακύκλωση και όχι στην πλησιέστερη χωματερή. Η ανακύκλωση φωτοβολταϊκών πάνελ μπορεί να βοηθήσει τους χειριστές να εξοικονομήσουν κόστος, να ξεπεράσουν τα προβλήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας και να αυξήσουν την πιθανότητα οι χώρες να επιτύχουν τους στόχους τους για την ηλιακή δυναμικότητα», λέει η αναλύτρια της Rystad Energy, Kristin Stuge.

Ακόμα τονίζεται πως η ζήτηση θα προκαλέσει υψηλότερες τιμές και γίνεται επίκληση του σεναρίου του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας για καθαρές μηδενικές εκπομπές, σύμφωνα με το οποίο το 40% της παγκόσμιας ενέργειας το 2050 θα παράγεται από ηλιακή ενέργεια – ισοδύναμη με 19 τεραβάτ (TW). Ωστόσο, το σενάριο για αύξηση 1,6 βαθμών Κελσίου (°C) προβλέπει ότι το 53% θα είναι ηλιακή, μια τάση που παρατηρείται στους αριθμούς και το μέγεθος των δόσεων των εγκαταστάσεων.
Υποθέτοντας μια 15ετή διάρκεια ζωής ενός φωτοβολταϊκού πάνελ και αναλύοντας τη δραστηριότητα εγκατάστασης το 2022, η «δεξαμενή σκέψης» υπολογίζει το ποιες περιοχές και χώρες θα ωφεληθούν περισσότερο από την ανακύκλωση φωτοβολταϊκών υλικών το 2037. Σύμφωνα με αυτούς τους υπολογισμούς καταγράφονται τα παρακάτω: «Η Κίνα αντιπροσωπεύει το 40% των παγκόσμιων εγκαταστάσεων για φέτος, και όταν αυτά τα πάνελ ωριμάσουν σε 15 χρόνια, η εκτιμώμενη αξία ανακύκλωσης θα είναι 3,8 δισεκατομμύρια δολάρια, από ένα παγκόσμιο σύνολο 9,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η Ινδία θα ακολουθήσει στη δεύτερη θέση με εκτιμώμενη αξία 800 εκατομμυρίων δολαρίων, ακολουθούμενη από την Ιαπωνία με εκτιμώμενη αξία 200 εκατομμυρίων δολαρίων. Ακολουθώντας την ασιατική ήπειρο, η αξία του ανακυκλώσιμου υλικού στη Βόρεια Αμερική το 2037 προβλέπεται να ανέλθει σε 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια, με την Ευρώπη να έχει 1,4 δισεκατομμύρια δολάρια».