Χθες Πέμπτη 28/8, επιδόθηκε σε ένα νέο επικοινωνιακό μπαράζ εκδίδοντας ανακοίνωση με την οποία επιχειρούσε να κάνει το μαύρο άσπρο και να πείσει ότι όλα όσα καταγγέλλονται από την αντιπολίτευση και τα σωματεία των εργαζομένων είναι fake news και πως τελικά η απασχόληση των 13 ωρών, διευκολύνει τους εργαζομένους.
Η αλήθεια, όμως, είναι ορατή δια γυμνού οφθαλμού. Και μόνο το γεγονός ότι ο εργοδότης μπορεί να ζητήσει από τον εργαζόμενο να δουλεύει 13 ώρες την ημέρα, καταδεικνύει το πως αντιμετωπίζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη τους εργαζομένους και πως αντιλαμβάνεται την ομαλότητα στην αγορά εργασίας.
Ισχυρίζεται η κυβέρνηση στη νέα της ανακοίνωση ότι ο εργαζόμενος μπορεί να αρνηθεί να δουλέψει 13 ώρες την ημέρα και πως μια τέτοια άρνηση δεν δικαιολογεί την απόλυση του.
Προφανώς και αυτό στην σκληρή καθημερινότητα των εργαζομένων δεν ισχύει. Πρώτον γιατί είναι εξαιρετικά δύσκολο ένας εργαζόμενος που έχει ανάγκη τη δουλειά του να αρνηθεί και έτσι να μπει στο στόχαστρο του εργοδότη του και δεύτερον γιατί ο εργοδότης με το ξεχαρβάλωμα των εργασιακών σχέσεων που έχουν προκαλέσει και τα προηγούμενα νομοθετήματα της κυβέρνησης μπορεί να βρει οποιαδήποτε φτηνή δικαιολογία για να τον απολύσει και η πραγματική αιτία να είναι η άρνηση του για υπερεργασία.
Αλλά το πλέον αποκαρδιωτικό είναι ότι οι εργαζόμενοι στην πλειοψηφία τους, δεν μπορούν να αρνηθούν να δουλεύουν σαν σκλάβοι, όχι μόνο από το φόβο των αντιδράσεων των εργοδοτών τους, αλλά κυρίως γιατί έχουν ανάγκη τα παραπάνω χρήματα που συνεπάγεται η υπεραπασχόληση τους.
Με τους μισθούς και τα ημερομίσθια να είναι από τα χαμηλότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η σκληρή αλήθεια είναι ότι οι εργαζόμενοι έχουν τεράστια ανάγκη για συμπλήρωση του εισοδήματος τους. Έτσι, θα αναγκαστούν να αποδεχτούν την υπερεργασία την οποία η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη σπεύδει να νομιμοποιήσει.
Μια κυβέρνηση η οποία πραγματικά ενδιαφέρεται για τους εργαζομένους δεν επιτρέπεται να νομιμοποιεί την υπερεργασία και να την παρουσιάζει ως μέτρο θετικό. Το αντίθετο μάλιστα. Θα πρέπει να βρει τρόπους μείωσης ακόμη και του 8ωρου ώστε να διασφαλιστούν η υγεία των εργαζομένων, να αυξηθεί η αποδοτικότητα τους και να αναβαθμιστεί γενικότερα η ποιότητα ζωής τους.
Μια τέτοια κατεύθυνση , όμως, απαιτεί προηγουμένως να έχει διασφαλιστεί η αύξηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας που θα επιτρέπει την αύξηση των μισθών και των ημερομισθίων των εργαζομένων ώστε να μην είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν περισσότερο από τη μισή ημέρα.
Και η σημερινή κυβέρνηση και σ’ αυτό τον τομέα έχει να επιδείξει μόνο αποτυχίες, όσο και αν προσπαθεί να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα με την έκδοση επεξηγηματικών ανακοινώσεων που προκαλούν κλαυσίγελο.
