Στην ερώτηση αναφέρεται:

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Ευρωπαϊκού Δικτύου Διαχειριστών Φυσικού Αερίου, η χώρα μας θα μπορεί να καλύπτει μόλις το ήμισυ της μελλοντικής ζήτησης, και μάλιστα με κόστος πολύ υψηλότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Την ώρα που η Ευρώπη επενδύει δυναμικά και η Κίνα παράγει ήδη φθηνότερο πράσινο υδρογόνο, η Ελλάδα μένει χωρίς στρατηγικό σχέδιο και κινδυνεύει να μείνει εκτός του ενεργειακού χάρτη του μέλλοντος.

«Η Κυβέρνηση δεν μπορεί να μιλά για πράσινη μετάβαση και ταυτόχρονα να αφήνει την Ελλάδα χωρίς σχέδιο για το υδρογόνο. Αν συνεχίσουμε έτσι, θα αγοράζουμε πανάκριβα από έξω αυτό που θα μπορούσαμε να παράγουμε ανταγωνιστικά εδώ.»

Με την ερώτησή μου ζητώ από την Κομισιόν:

• να στηρίξει κράτη-μέλη όπως η Ελλάδα με ειδικά χρηματοδοτικά και διασυνδετικά προγράμματα,
• να μειώσει τις τιμολογιακές ανισότητες,
• και να ενισχύσει την ευρωπαϊκή τεχνολογία ηλεκτρόλυσης, ώστε το υδρογόνο να γίνει πραγματικά προσιτό και ανταγωνιστικό.

Το πράσινο υδρογόνο δεν είναι «το καύσιμο του μέλλοντος» — είναι το εισιτήριο της Ελλάδας για το μέλλον. Και δεν πρέπει να το χάσουμε.