Μια τέτοια στιγμή βιώνουν εκ νέου οι Έλληνες αγρότες, με την κυβέρνηση Μητσοτάκη να προβαίνει σε ακραίες επικοινωνιακές επιθέσεις που φθάνουν μέχρι του σημείου του εκφοβισμού των αγροτών προκειμένου να σταματήσουν τις αγωνιστικές διεκδικήσεις τους.
Η εκτόξευση απειλών για απαγγελία κατηγοριών περί εγκληματικής οργάνωσης για τους αγρότες της Κρήτης που συνεπλάκησαν με αστυνομικά όργανα ήρθε, χθες, μετά τις αποτυχημένες απόπειρες της κυβέρνησης Μητσοτάκη να πείσει τους αγρότες που βρίσκονται στους δρόμους, ότι πραγματικά ενδιαφέρεται για τα προβλήματα τους, ώστε να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις τους.
Η πολιτική του «καρότο και μαστίγιο», που και άλλες κυβερνήσεις είχαν δοκιμάσει στο παρελθόν και πάλι απέτυχε.
Και απέτυχε, γιατί πραγματικά καμία κυβέρνηση δεν μπόρεσε να κατανοήσει τα προβλήματα και τις αγωνίες των ανθρώπων της υπαίθρου, που για να εξασφαλίζουν τα προς το ζην πρέπει να δώσουν πολλαπλές μάχες. Τόσο με την ίδια τη φύση –και τώρα ακόμη δυσκολότερες λόγω της κλιματικής αλλαγής- όσο και με την λανθασμένη πολιτική της οικονομικής θεώρησης των πάντων, χωρίς να συνεκτιμάται ο ανθρώπινος παράγοντας.
Η αγροτιά ανά την Ευρώπη, αντιμετωπίζεται ως ένα ακόμη κλάδος της οικονομίας και όσοι έχουν εμβαθύνει και στην στόχευση της περιβόητης ΚΑΠ (Κοινή Αγροτική Πολιτικής της ΕΕ) γνωρίζουν ότι όλα εξετάζονται υπό το πρίσμα των ανταγωνιστικών τιμών με την στενή και ακραία έννοια του καπιταλισμού.
Αν οι αγρότες της ΕΕ –και της Ελλάδας μεταξύ τους- παράγουν προϊόντα ακριβότερα από άλλες αναπτυσσόμενες χώρες, τότε πρέπει να τους σπρώξουμε στην ανεργία. Αυτή είναι η ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Μπορεί οι ταγοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαχρονικά να μη το παραδέχονται, αλλά δυστυχώς οι αγρότες το βιώνουν. Τα δισεκατομμύρια της ΚΑΠ δόθηκαν και δίνονται -έστω και μειωμένα σήμερα- όχι για έναν ενδυναμωμένο ευρωπαϊκό αγροτικό τομέα, αλλά για έναν «ανταγωνιστικό» αγροτικό τομέα υπό της έννοια του αδυσώπητου και πολλές φορές αθέμιτου ανταγωνισμού.
Σε ένα κόσμο, όμως, που επικρατεί η άκρατη παγκοσμιοποίηση αυτό απλά σημαίνει εκατομμύρια αγρότες θύματα των φθηνών τιμών.
Αυτό που πρέπει να κατανοήσει η Ευρώπη είναι πως χωρίς τους αγρότες της θα χάσει μεγάλο μέρος της ισχύος της ή τέλος πάντων όποιας ισχύος της έχει απομείνει. Γιατί αν χαθεί και η μάχη της επάρκειας αγροτικών προϊόντων, δηλαδή τροφίμων, το αποτέλεσμα θα είναι σε βάθος χρόνου καταστροφικό.
Η Ευρώπη και η Ελλάδα μαζί της δεν μπορούν να πορευθούν, ιδιαίτερα αυτές τις εξαιρετικά κρίσιμες εποχές, με διαλυμένο αγροτικό τομέα. Και κυρίως εμείς, ως παραδοσιακά αγροτική χώρα.
Δεν είναι μόνο το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ που έβγαλε στους δρόμους τους αγρότες μας. Αυτό ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της αγανάκτησης. Η αιτία είναι η εχθρότητα με την οποία η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τους αγρότες και το επάγγελμα τους, με την άρνηση της για μέτρα μείωσης του υψηλότατου κόστους παραγωγής, για παρεμβάσεις στα κυκλώματα των μεσαζόντων, για ουσιαστική και διαχρονική στήριξη του αγροτικού εισοδήματος.
Είναι η πεποίθηση των αγροτών μας ότι αυτή τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο που στην χώρα φουντώνουν τα σκάνδαλα και η διαφθορά, η κυβέρνηση τους στοχοποιεί και τους σπιλώνει κατηγορώντας τους ακόμη και για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης.
