Το συμπέρασμα που προέκυψε από τη χθεσινή συνάντηση είναι πως η κυβέρνηση δεν διστάζει να διακινδυνεύσει τις σχέσεις της ακόμη και με βασικούς επενδυτές στην χώρα μας, ελέω της «εύνοιας» του Τραμπ.
Εν προκειμένω ήδη εξυφαίνεται σχέδιο αποδυνάμωσης της κινεζικής Cosco που ελέγχει το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, αυτό του Πειραιά, αφού αυτή η εμπορική σχέση Ελλάδας-Κίνας δεν αρέσει στις ΗΠΑ.
Έτσι λοιπόν, ο υπουργός Ανάπτυξης της χώρας μας –προφανώς αφού είχε προηγουμένως πάρει το πράσινο φως από τον πρωθυπουργό – ανακοίνωσε πως αναλαμβάνει άμεσα νομοθετική πρωτοβουλία, ώστε να αναβαθμιστεί το γειτονικό στον Πειραιά λιμάνι της Ελευσίνας και με αμερικανικά κεφάλαια για να αποτελέσει διαμετακομιστικό κόμβο, υποβαθμίζοντας έτσι το λιμάνι του Πειραιά που ως γνωστό έχει περάσει σε κινεζικά συμφέροντα.
Και φυσικά η Αμερικανίδα πρέσβειρα Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, εμφανίστηκε άκρως ικανοποιημένη. Και πως να μην είναι άλλωστε αφού η ίδια ήδη είχε χαρακτηρίσει σε συνέντευξη της ως ατυχές το γεγονός ότι το λιμάνι του Πειραιά έχει περάσει στην κυριότητα της κινεζικής COSCO.
Και δεν είχε μείνει μόνο εκεί, αφού επί της ουσίας είχε προαναγγείλει την χθεσινή εξαγγελία Θεοδωρικάκου, επισημαίνοντας στη συνέντευξη της ότι οι ΗΠΑ σκοπεύουν να αντισταθμίσουν την κινεζική επιρροή στον Πειραιά, με αμερικανικές επενδύσεις σε άλλα λιμάνια.
Και η αρχή φαίνεται ότι γίνεται από το λιμάνι της Ελευσίνας. Μια κίνηση, ωστόσο η οποία σίγουρα δεν θα μείνει αναπάντητη από τους Κινέζους.
Άλλωστε η κινεζική ηγεσία έχει αποδείξει ότι δεν τρομάζει από τις όποιες απειλές και δασμολογικές επιθέσεις του Ντόναλντ Τραμπ και ξέρει να διαπραγματεύεται επί ίσοις όροις.
Βέβαια το ίδιο δεν συμβαίνει με την κυβέρνηση Μητσοτάκη που επιζητά απεγνωσμένα την «εύνοια» του Τραμπ, άνευ όρων.
Η απόφαση, πάντως, να δημιουργήσουμε ως χώρα έναν ακόμη εχθρό και μάλιστα την ισχυρότατη οικονομικά Κίνα, μάλλον δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη.
Ήδη από τις αρχές του 2025 όταν και η κινεζική Cosco μπήκε σε “μαύρη λίστα” από τις ΗΠΑ, στο Μαξίμου φούντωσαν οι ανησυχίες για τον γεωπολιτικό ρόλο του λιμανιού του Πειραιά και όπως αποδείχθηκε αναζητήθηκαν δίοδοι διαφυγής με το δρόμο να οδηγεί στο λιμάνι της Ελευσίνας.
Μένει να φανεί, όχι αν θα υπάρξει αντίδραση από την Κίνα, γιατί αυτό είναι βέβαιο, αλλά το πότε θα εκδηλωθεί και το πόσο έντονη θα είναι.
ΥΓ. Πάντως ήδη ως χώρα έχουμε καταφέρει να κάνουμε έναν ακόμη άκρως επικίνδυνο εχθρό τη Ρωσία του Πούτιν, επιβεβαιώνοντας ότι η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι καθαρά ευθυγραμμισμένη μόνο με μια πλευρά. Και αυτό ενδεχομένως ίσως αποδειχθεί λανθασμένη προσέγγιση καθώς η χώρα μας έχει όλες τις γεωπολιτικές δυνατότητες να διατηρεί έναν βαθμό αυτονομίας, γεωπολιτικά, και να μην “παραδοθεί” πλήρως σε μια υπερδύναμη.
