Ο πρωθυπουργός, όμως, βλέποντας σαν πολιτικό του σωσίβιο τις ερευνητικές γεωτρήσεις για την αξιοποίηση πιθανών κοιτασμάτων υποθαλάσσιου φυσικού αερίου, αλλά και τη συμφωνία για τον λεγόμενο «κάθετο διάδρομο» που θα συνδέει ενεργειακά Ελλάδα-Βουλγαρία-Ρουμανία-Μολδαβία-Ουκρανία και ακόμα Σλοβακία-Ουγγαρία με αφετηρία την Αλεξανδρούπολη για την μεταφορά αμερικανικού πανάκριβου LNG, έσπευσε να κάνει άλματα λογικής.

Προτρέχοντας λοιπόν υπόσχεται στους Έλληνας ότι στο «βαθύ» μέλλον «έχουν λαμβάνειν» καθώς «αυτές οι εξελίξεις και οι επενδύσεις δεν είναι αριθμοί στα χαρτιά. Μεταφράζονται σε χιλιάδες νέες, καλά πληρωμένες θέσεις εργασίας για τους συμπολίτες μας, σε καλύτερους μισθούς, σε ανάπτυξη για τις τοπικές κοινωνίες, σε καλύτερες τιμές ενέργειας για νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Σε έναν νέο εθνικό πλούτο που θα στηρίξει τις νεότερες γενιές. Αυτός είναι ο σύγχρονος και υπεύθυνος πατριωτισμός».

Την ίδια περίοδο, όμως, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών αλλά και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, βρίσκονται σε ένα ασφυκτικό κλοιό ακρίβειας με την ενέργεια να αποτελεί το μεγαλύτερο αγκάθι.

Και το μόνο βέβαιο είναι πως σκέφτονται την λαϊκή ρήση «κάλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρι».

Αλλά η κυβέρνηση Μητσοτάκη πιστή στην τακτική της να ενδιαφέρεται μόνο για την επικοινωνία και να αγνοεί την ουσία και την πραγματικότητα, δεν έχει λάβει κανένα μέτρο για τη συγκράτηση των τιμών της ενέργειας, παρά το γεγονός ότι όχι μόνο οι οικιακοί καταναλωτές αλλά και οι επιχειρηματίες μικροί και μεγάλοι κρούουν συνεχώς τον κώδωνα του κινδύνου για το ανεξέλεγκτο στην Ελλάδα ενεργειακό κόστος.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αδυνατεί να κατανοήσει πως για την κοινωνία και την αγορά αυτό που μετράει δεν είναι οι υποσχέσεις για καλύτερες μέρες στο μέλλον , αλλά οι πολιτικές αντιμετώπισης των καθημερινών προβλημάτων που μένουν ανεπίλυτα χρόνια τώρα και αδειάζουν τις τσέπες των πολιτών και τα ταμεία των επιχειρήσεων .

Και αυτό κάνει ακόμη πιο αναγκαία την άμεση αλλαγή των κυβερνητικών πολιτικών και κυρίως την επιστροφή από την επικοινωνία στην πραγματικότητα.

Τα μεγάλα λόγια για «ενεργειακούς κόμβους» και εξορύξεις υδρογονανθράκων δεν συγκρατούν το κόστος ζωής και δεν ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων.

Το επιθυμητό θετικό αποτέλεσμα δεν επιτυγχάνεται μόνο με λόγια και μακροχρόνιους αμφίβολους σχεδιασμούς. Χρειάζονται και μέτρα άμεσης απόδοσης ώστε να υπάρξει αντίκρισμα στην πραγματική ζωή, στο πορτοφόλι και στην καθημερινότητα κάθε ελληνικού νοικοκυριού και της κάθε μικρομεσαίας επιχείρησης.

Υ.Γ. Μετά από τόσους πανηγυρισμούς η δέσμευση του πρωθυπουργού στην Κυριακάτικη ανάρτηση του πως οι εξελίξεις αυτές «σε καμία περίπτωση δεν οδηγούν σε αναστολή του σχεδιασμού μας για την πράσινη μετάβαση», μάλλον ακούγεται υποκριτική, αν αναλογιστεί κανείς και την μεταστροφή που υπήρξε μετά το σύνθημα Τραμπ «Drill baby, drill».