Για δεύτερη φορά μέσα σε μόλις έξι μήνες, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιβεβαιώνει με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο την προχειρότητα και την αδυναμία της να διαχειριστεί έναν τομέα κρίσιμο για την ενεργειακή μετάβαση, την αποθήκευση ενέργειας.

Σε διάστημα λίγων μόλις μηνών από την αρχική υπουργική απόφαση του Μαρτίου , το ΥΠΕΝ εξέδωσε τη δεύτερη τροποποίηση (ΦΕΚ Β’ 5165/29.09.2025). Τόσο η πρώτη όσο και η δεύτερη τροποποίηση καταλήγουν σε χρονικές μεταθέσεις. Επιπλέον, η αρχική υπουργική απόφαση ήταν τόσο ελλιπής και πρόχειρα γραμμένη που η δεύτερη τροποποίηση χρειάστηκε να είναι πολυσέλιδη, να αλλάζει σωρηδόν άρθρα, να εισάγει νέα Παραρτήματα (ΙΙΙ και IV) και πρακτικά να ανασυστήνει το πλαίσιο από την αρχή, με εισαγωγή νέων φωτογραφικών διατάξεων.

Σαν να μην έφτανε αυτό, μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, με μια σκανδαλώδη τροπολογία, η κυβέρνηση έδωσε νέα εξάμηνη παράταση στην υλοποίηση των έργων αποθήκευσης που είχαν επιδοτηθεί στους διαγωνισμούς του 2023, χωρίς μάλιστα καμία ουσιαστική ποινή. Ακόμη χειρότερα, η παράταση αφορά πλέον «δήλωση ετοιμότητας» αντί για ηλεκτρισμό, δηλαδή απομακρύνει το πραγματικό σημείο παράδοσης του έργου ακόμα περισσότερο. Η κίνηση αυτή αποτελεί «χάδι» για τις εταιρείες που καθυστερούν τα έργα, περιμένοντας να μειωθεί το κόστος της τεχνολογίας, και ταυτόχρονα ένα τεράστιο πλήγμα, τόσο για τους μικρομεσαίους παραγωγούς ΑΠΕ που καταστρέφονται από τις συνεχείς περικοπές, όσο και τους καταναλωτές, που πληρώνουν πανάκριβα την ηλεκτρική ενέργεια.

Τι αποτυπώνει όλο αυτό; Ανικανότητα και προχειρότητα. Αντί για ένα σταθερό, σαφές και εφαρμόσιμο πλαίσιο, βλέπουμε αλλεπάλληλες τροποποιήσεις και παρατάσεις, από ένα υπουργείο που μετακινεί τις γραμμές τερματισμού κάθε λίγες εβδομάδες. Ενώ η αγορά περιμένει κανόνες που δεν αλλάζουν κάθε τρεις και λίγο, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αποδεικνύεται ανίκανη να υλοποιήσει τον στρατηγικό στόχο της αποθήκευσης.

Η Ελλάδα έπρεπε εδώ και 3 χρόνια να διαθέτει μονάδες αποθήκευσης, προκειμένου η φθηνή ενέργεια των ΑΠΕ να φτάνει τελικά στις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά. Δυστυχώς, η κυβέρνηση καθυστερεί τραγικά, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα της ενεργειακής ολιγαρχίας, στις πλάτες τόσο των καταναλωτών, όσο και των μικρομεσαίων παραγωγών ΑΠΕ.

Το κεντρικό ερώτημα είναι πλέον αμείλικτο: Θα ξεκινήσει ποτέ η εγκατάσταση συστημάτων αποθήκευσης ή πρέπει να περιμένουμε να φύγει η Νέα Δημοκρατία για να μπει επιτέλους τάξη, σοβαρότητα και έργο σε έναν κλάδο κρίσιμο για την ασφάλεια εφοδιασμού και την ενεργειακή μετάβαση;