Αυτό ακριβώς συμβαίνει τώρα στη Γαλλία με τον θεωρούμενο βετεράνο κεντρώο πολιτικό Φρανσουά Μπαϊρού, σημερινό πρωθυπουργό της δεύτερης ισχυρότερης οικονομικά χώρας της ΕΕ, της Γαλλίας, να ανακοινώνει προσχέδιο προϋπολογισμού άγριας λιτότητας για το 2026 με περικοπές κοινωνικών δαπανών ύψους περίπου 40 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Μια απόφαση βέβαια η οποία χωρίς καμία αμφιβολία έχει την πλήρη στήριξη του επίσης εμφανιζόμενου ως κεντρώου πολιτικού, Γάλλου Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος ωστόσο με τις πολιτικές του –κάθε άλλο παρά κεντρώες- έχει βυθίσει τη Γαλλία σε κρίση χρέους.

Η απόφαση για σκληρή λιτότητα και περικοπές κοινωνικών δαπανών λαμβάνεται από το δίδυμο Μακρόν-Μπαϊρού την ίδια περίοδο που ο Γάλλος πρόεδρος πρωτοστατεί στην δυσθεώρητη αύξηση των αμυντικών δαπανών όχι μόνο της Γαλλίας αλλά και του συνόλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με το πρόσχημα μιας ενδεχόμενης ρωσικής επίθεσης στην Ευρώπη σε συνέχεια του πολέμου στην Ουκρανία.

Ο Μακρόν πάντως πέτυχε να φτάσει στο ανώτατο πολιτικό αξίωμα της Γαλλίας το 2017 με την υπόσχεση να σπάσει το χάσμα δεξιάς-αριστεράς και να εκσυγχρονίσει τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης με φορολογικές περικοπές και μεταρρυθμίσεις φιλικές προς την ανάπτυξη.

Τίποτα από αυτά δεν πέτυχε, αφού οι πολιτικές του εξ αρχής στράφηκαν κατά των εργαζομένων και των συνταξιούχων και φτάσαμε σήμερα που αντί να σπάσει το φράγμα δεξιάς-αριστεράς κατάφερε να δυναμώσει σε άκρως επικίνδυνο βαθμό την ακροδεξιά, που πλέον φαντάζει ως η επόμενη πολιτική δύναμη που θα κυβερνήσει τη Γαλλία.

Γιατί απλά οι πολιτικές του Μακρόν ήταν φιλικές προς τις οικονομικές ελίτ και εχθρικές προς τις χαμηλότερες εισοδηματικά τάξεις, αμαυρώνοντας και αυτός όπως και πολλοί άλλοι Ευρωπαίοι πολιτικοί το πολιτικό «κέντρο», ταυτίζοντας το με τον νεοφιλευθερισμό.

Και αυτό που πρέπει να επισημανθεί, καθώς μας αφορά ως Έλληνες, είναι ότι ο Γάλλος πρωθυπουργός Μπαϊρού, ανέφερε τη χώρα μας ως παράδειγμα-φόβητρο, αναφέροντας ότι οι Γάλλοι δεν πρέπει να ξεχάσουν την εμπειρία της Ελλάδας, η οποία πέρασε μια ολοκληρωμένη κρίση χρέους πριν από μια δεκαετία και χρειάστηκε πολλαπλές διεθνείς διασώσεις και χρόνια σκληρών πολιτικών λιτότητας για να σταθεί ξανά στα πόδια της.

Και αυτό με το οποίο επιχειρεί να φοβίσει τους πολίτες της χώρας του, αυτό πράττει επί της ουσίας με τα σχέδια του για έναν προϋπολογισμό άγριας λιτότητας.

Μένει να φανεί το πως θα αντιδράσουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά κυρίως οι Γάλλοι πολίτες. Θα εκφοβιστούν και θα υποκύψουν ή θα στείλουν στα σπίτια τους Μακρόν και Μπαϊρού, αφού πλέον τα προσωπεία έπεσαν;