Ακόμη και στις περιπτώσεις που η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των εργαζομένων και γενικότερα των πολιτών είναι «καλυμμένη» ή δυσδιάκριτη ή και αποδεκτή και «εξαγορασμένη» από τους σύγχρονους δουλεμπόρους και εκμεταλλευτές, η Πολιτεία θα πρέπει να ορθώνει το ανάστημα της, να βάζει τέλος σε τέτοιες πρακτικές που θυμίζουν μεσαίωνα, να βελτιώνει και να συμπληρώνει την ισχύουσα νομοθεσία και εν τέλει όπου απαιτείται να τιμωρεί παραδειγματικά.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών είχαμε τρεις περιπτώσεις καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ευτελισμού της εργασιακής αξιοπρέπειας, αλλά και εκμετάλλευσης σε βαθμό κακουργήματος αδύναμων και ανυπεράσπιστων συνανθρώπων μας.
Σίγουρα ξεχωρίζει σε σοβαρότητα το μεγάλο κύκλωμα εκμετάλλευσης αλλοδαπών γυναικών , κυρίως από την Κολομβία, τις οποίες έφερναν και κρατούσαν φυλακισμένες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, για να τις εκδίδουν και μάλιστα κάτω από απάνθρωπες συνθήκες. Ευτυχώς το συγκεκριμένο κύκλωμα εξαρθρώθηκε αλλά οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειες τους, ώστε τέτοιου είδους φαινόμενα να εκλείψουν παντελώς.
Περίοπτη θέση στην επικαιρότητα των τελευταίων είχε και το τεράστιο ζήτημα των συνθηκών εργασίας των διανομέων, που δυστυχώς έχει οδηγήσει πολλούς εργαζόμενους στον κλάδο ακόμη και στον θάνατο από δυστυχήματα στους δρόμους εν ώρα εργασίας.
Με μισθούς χαμηλούς που η τελευταία συλλογική σύμβαση εργασίας τους ορίζει στα 822 ευρώ μεικτά, χάνουν τη ζωή τους , τραυματίζονται ή πέφτουν θύματα ακόμα και εγκληματικών ενεργειών στους δρόμους.
Πολλοί εργοδότες, όπως οι ίδιοι οι διανομείς καταγγέλλουν γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τα όσα προβλέπονται από την ισχύουσα νομοθεσία κυρίως σε ότι αφορά την συντήρηση των μεταφορικών μέσων ή και τις αμοιβές.
Παρά το γεγονός ότι το πρόβλημα έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις και δημοσιότητα όχι μόνο δεν έχει επιλυθεί αλλά αντίθετα διογκώνεται, γεγονός που θα πρέπει να αφυπνίσει την Πολιτεία και να λάβει αυστηρότερα μέτρα προς την πλευρά των εργοδοτών για την αντιμετώπιση του.
Και το τρίτο περιστατικό που χθες πρωταγωνίστησε -και ορθώς- στην επικαιρότητα ήταν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες εργαζόταν ένας σερβιτόρος σε γνωστό beach bar της Ρόδου που σέρβιρε ποτά σε πελάτες σχεδόν κολυμπώντας με τα ρούχα εργασίας του μέσα στα νερό, επιβεβαιώνοντας τις τριτοκοσμικές συνθήκες που επικρατούν στην ισχυρή βιομηχανία της χώρας μας , τον τουρισμό.
Η τελευταία αυτή περίπτωση, πάντως, έχει τεράστιο ενδιαφέρον, καθώς οι εργαζόμενοι του συγκεκριμένου beach bar , ακούσια ή εκούσια έσπευσαν να εκδώσουν ανακοίνωση για να υπερασπιστούν τον εργοδότη τους, υποστηρίζοντας ότι τα μέσα ενημέρωσης υπερβάλλουν, ενώ ο ίδιος ο εργοδότης παραδέχτηκε ότι ο σερβιτόρος τους κολυμπούσε με τα ρούχα για να σερβίρει τους πελάτες του, αλλά αμείβεται καλά!
Δηλαδή, αν κάποιος αμείβεται καλά, ο εργοδότης του μπορεί να του ζητάει τα πάντα. Ωραία λογική.
Μπορεί τα προαναφερόμενα «εγκλήματα» να έχουν διαφορετική διαβάθμιση, αλλά έχουν κοινό παρονομαστή. Την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την έλλειψη σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και βέβαια την έκθεση σε κίνδυνο της ίδιας της ζωής και της ακεραιότητας των εργαζόμενων.
Η Πολιτεία οφείλει να βάλει τέλος σ’ αυτές τις καταστάσεις και τους παραλογισμούς.
