Σε μια παρωδία “διαβούλευσης”, η ΣΜΠΕ τοποθετήθηκε στον ιστότοπο της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥΕΠ), δίχως καμία άλλη δημοσιότητα, παραβιάζοντας τη Σύμβαση του Άαρχους και τις ευρωπαϊκές κατευθυντήριες γραμμές για διαφάνεια. Εκτός από τα σοβαρά επιστημονικά ελλείμματα της μελέτης, το ίδιο το πρόγραμμα έρευνας και εξόρυξης προκαλεί μεγάλη ανησυχία.
Το πρόγραμμα εξόρυξης υδρογονανθράκων στη Νότια Πελοπόννησο καταλαμβάνει ακόμα ένα πολύ μεγάλο τμήμα της Ελληνικής Τάφρου, η οποία πλέον είναι διάτρητη από “οικόπεδα” εξόρυξης που είτε έχουν βγει σε διαγωνισμό είτε έχουν ήδη παραχωρηθεί σε πετρελαϊκές. Όπως έχουμε επανειλημμένα επισημάνει, η Ελληνική Τάφρος είναι θαλάσσιο οικοσύστημα κρίσιμης οικολογικής αξίας, ζωτικής σημασίας για την επιβίωση όλων των απειλουμένων ειδών θαλάσσιων θηλαστικών που απαντώνται στη Μεσόγειο, ενώ έχει αναγνωριστεί ως Σημαντική Περιοχή για τα Θαλάσσια Θηλαστικά (Important Marine Mammal Area). Ακριβώς λόγω της τεράστιας οικολογικής της αξίας, διεθνείς οργανισμοί καλούν τη χώρα μας να προστατεύσει την Ελληνική Τάφρο, με την κυβέρνηση να έχει ήδη δεσμευθεί, στο Our Ocean Conference 2024, για τη δημιουργία θαλάσσιας προστατευόμενης περιοχής. Οι επιπτώσεις των ερευνών στα θαλάσσια θηλαστικά μπορεί να αποβούν μοιραίες για πολλά ζώα και για την επιβίωση των πληθυσμών τους, αφού όπως αναφέρεται και στη ΣΜΠΕ μπορεί να προκαλέσουν προσωρινό ή μόνιμο τραύμα,αύξηση στρες, αλλαγή συμπεριφοράς (χρόνος κατάδυσης, προσανατολισμός κτλ), θάνατο ή υποθανατηφόρες επιπτώσεις (επίδραση που μακροπρόθεσμα οδηγεί σε θάνατο). Ορισμένα από τα απειλούμενα είδη θαλάσσιων θηλαστικών που χρησιμοποιούν ως πυρήνα του ενδιαιτήματός τους την Ελληνική Τάφρο, όπως για παράδειγμα οι φυσητήρες και οι ζιφιοί, έχουν επανειλημμένα πληγεί σοβαρά από ανθρωπογενείς επιδράσεις σχετιζόμενες με τη θαλάσσια ηχορύπανση.
Επιπρόσθετα, η ΣΜΠΕ αποσιωπά τελείως τις εκπομπές μεθανίου, ενώ η αξιολόγηση της «μηδενικής λύσης» (μη υλοποίηση του προγράμματος) απορρίπτεται με πραγματικά αστεία επιχειρήματα, αγνοώντας τόσο τους κινδύνους, γεωπολιτικούς, ατυχηματικούς και περιβαλλοντικούς που αυτό προκαλεί, όσο και τα οφέλη της μη εξόρυξης για τις ελληνικές θάλασσες και για την κοινωνία.
Τέλος, στο κείμενό τους οι οργανώσεις αντικρούουν τους μύθους που περιβάλλουν τις εξορύξεις υδρογονανθράκων, επιλογή η οποία στην πραγματικότητα δημιουργεί εξαιρετικά σοβαρές γεωπολιτικές και οικονομικές εξαρτήσεις, ενώ εγκυμονεί σοβαρότατους κινδύνους για ατυχήματα. Στο κείμενο οι οργανώσεις ενδεικτικά αναφέρουν έξι πρόσφατα συμβάντα στη Μεσόγειο, τα οποία πρέπει να προβληματίσουν κάθε πολιτικό και κάθε πολίτη της χώρας μας.
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις καλούν την κυβέρνηση να τηρήσει τη δέσμευσή της στο πλαίσιο του Our Ocean Conference 2024, το οποίο είχε η χώρα μας την τιμή να φιλοξενήσει το 2024, κατά το οποίο ο τότε υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Θεόδωρος Σκυλακάκης διαβεβαίωσε ότι δεν θα υπάρξουν νέες παραχωρήσεις θαλάσσιων οικοπέδων για έρευνες υδρογονανθράκων στην Ελλάδα, πέρα από τις υφιστάμενες». Η συγκεκριμένη δήλωση, στο πλαίσιο του εξαιρετικής σημασίας συνεδρίου για τους ωκεανούς, αποτέλεσε πραγματικά γενναία δέσμευση εκ μέρους της Ελληνικής Κυβέρνησης, δεδομένης ιδίως της συνεχιζόμενης προσκόλλησης στο παραπλανητικό αφήγημα της δήθεν γεωπολιτικής ισχύος που προσδίδουν οι εξορύξεις υδρογονανθράκων στα κράτη που παραχωρούν φυσικό τους χώρο σε πετρελαϊκές εταιρείες.
