Παρά τις θετικές διατάξεις για τη βελτίωση επιμέρους διαδικασιών, τονίζεται ότι το πλαίσιο στηρίζεται σε πολλές μελλοντικές αποφάσεις που παραμένουν αόριστες, ενώ η ισορροπία στην αγορά ενέργειας και στις τεχνολογίες απανθρακοποίησης κινδυνεύει να γείρει προς ένα μοντέλο υπερσυγκέντρωσης και περιορισμένης δημόσιας εποπτείας.

Όπως αναφέρει δεν θεσπίζεται άνω όριο- στη δυναμικότητα αποθήκευσης για την οποία θα υπάρχει κρατική ενίσχυση στα διάφορα στάδια της αλυσίδας δέσμευση μεταφορά-αποθήκευση. «Υπάρχει συνεπώς κίνδυνος να υπερ-κινητροδοτηθούν οι τεχνολογίες CCS εις βάρος άλλων μέτρων που μπορούν να λάβουν οι βιομηχανίες προκειμένου να περιορίσουν το ανθρακικό τους αποτύπωμα (εξηλεκτρισμός, εξοικονόμηση, αλλαγή καυσίμων, υποκατάσταση πρώτων υλών από άλλες με μειωμένο ανθρακικό αποτύπωμα κλπ)» σημειώνει στην επιστολή της και ζητά να θεσπιστεί ένα τέτοιο άνω όριο στο παρόν νομοσχέδιο κατά τα πρότυπα της Ολλανδίας.

Επιπλέον ασκεί κριτική για τις πηγές χρηματοδότησης από τις οποίες θα προέρχονται οι κρατικές ενισχύσεις ούτε στο μέγιστο ύψος τους, σημειώνοντας ότι δεν γίνεται καμία αναφορά. «Καθώς οι πόροι δεν είναι άπειροι, πρέπει να γίνει σαφές πόσοι θα είναι διαθέσιμοι στα επόμενα χρόνια και από ποιες πηγές.

Με δεδομένο ότι η Ελλάδα έχει περιορισμένο χώρο για αποθήκευση CO₂, αναφέρει ότι χρειάζεται σαφής ιεράρχηση των τομέων που θα τον χρησιμοποιούν. Τονίζεται ότι η αποθήκευση CO₂ από μονάδες ηλεκτροπαραγωγής δεν πρέπει να ενθαρρύνεται, καθώς ο τομέας αυτός διαθέτει ήδη καθαρές εναλλακτικές – όπως οι ΑΠΕ και η αποθήκευση ενέργειας. Το CCS πρέπει να εφαρμόζεται μόνο σε περιπτώσεις όπου δεν υπάρχουν άλλες λύσεις, κυρίως για τις δυσχερώς απανθρακοποιήσιμες (hard-to-abate) βιομηχανικές διεργασίες, όπως για παράδειγμα στη χημική διεργασία παραγωγής κλίνκερ στη τσιμεντοβιομηχανία. Παράλληλα, απαιτούνται όρια στις κρατικές ενισχύσεις για CCS, ώστε να μη μονοπωλήσει πόρους σε βάρος άλλων κρίσιμων τεχνολογιών απανθρακοποίησης.

Σε ό,τι αφορά τις ρυθμίσεις για την ενέργεια αναγνωρίζει ότι γίνονται θετικά βήματα όπως η μεγαλύτερη διαφάνεια στο τιμολόγιο καθολικής υπηρεσίας και η αποσαφήνιση χρόνιων ζητημάτων στα ιδιωτικά δίκτυα μέσης τάσης. Ωστόσο στα μεγάλα ζητήματα διαπιστώνει ανισορροπία υπέρ μεγάλων επενδυτών. «Οι ρυθμίσεις για έργα αποθήκευσης ενέργειας και οι δυνατότητες κοινής σύνδεσης με έργα ΑΠΕ, παρότι θετικές στη λογική της ολοκλήρωσης υποδομών, συχνά αφήνουν εκτός μικρότερους παραγωγούς που δεν μπορούν να επωφεληθούν από τα ίδια καθεστώτα ενίσχυσης» τονιζεί. Παράλληλα, οι νέοι κανόνες για τη συμμετοχή νομικών προσώπων σε ενεργειακές κοινότητες, που στοχεύουν στην αποτροπή καταχρήσεων, τελικά μπορεί να συμπαρασύρουν και μη κερδοσκοπικούς φορείς, δήμους και οργανώσεις που λειτουργούν με κοινωνικό πρόσημο. Και ζητά σαφέστερη διάκριση ανάμεσα σε κερδοσκοπικά και μη κερδοσκοπικά σχήματα, μαζί με πιο συγκεκριμένο έλεγχο όχι μόνο από το ΓΕΜΗ αλλά και από τη ΡΑΑΕΥ.

Αντίστοιχα, τα νέα τέλη για παρατάσεις εγκατάστασης και η αυτόματη απομείωση τιμών αναφοράς σε καθυστερήσεις λειτουργίας μπορεί να επιβαρύνουν άδικα επενδυτές όταν η καθυστέρηση δεν οφείλεται στους ίδιους, αλλά σε διαχειριστές δικτύου ή άλλες αρχές. Το Green Tank προτείνει πιο δίκαιη διαβάθμιση, καθώς και εξαιρέσεις σε περιπτώσεις ανωτέρας βίας.