Γιάννης Τριήρης: Η «ποινικοποίηση» της προσδοκίας για μια καλύτερη ζωή

Γιάννης Τριήρης: Η «ποινικοποίηση» της προσδοκίας για μια καλύτερη ζωή
Πέμπτη, 01/05/2025 - 12:16

Πριν μερικές ημέρες ανακοινώθηκε ένα πλεόνασμα-μαμούθ το οποίο δημιουργήθηκε την ώρα που η ελληνική κοινωνία στενάζει κάτω από το βάρος των υπέρογκων φορολογικών επιβαρύνσεων και της ακρίβειας που και αυτή σε μεγάλο μέρος της οφείλεται στην κυβέρνηση.

Οι πολίτες πλέον δεν ικανοποιούνται με εξαγγελίες για ψευτοεπιδόματα, ούτε με προεκλογικές υποσχέσεις για λήψη μέτρων σε βάθος χρόνου, θεωρώντας και ορθώς αποτελούν άλλη μια κυβερνητική προσπάθεια κατευνασμού της λαϊκής για την άθλια οικονομική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει.

Απαιτούν αποδείξεις των κυβερνητικών προθέσεων ΤΩΡΑ για μια κοινωνική πολιτική που θα δώσει πράγματι ανάσες περισσότερο στις ασθενείς οικονομικά τάξεις, αλλά βεβαίως και στην πάλαι ποτέ μεσαία τάξη που πλέον έχει μετατραπεί σε νεόπτωχους.

Και κυρίως απαιτείται να σταματήσει πια η ποινικοποίηση της απαίτησης για μια καλύτερη ζωή με την δαιμονοποίηση τη ύπαρξης κεφαλαίων για κοινωνικές δαπάνες.

Το «λεφτά υπάρχουν» πρέπει επιτέλους να σταματήσει να αντιμετωπίζεται ως ένας άκρατος λαϊκισμός και κινδυνολογία ή ακόμη χειρότερα ως έγκλημα κατά της εθνικής μας οικονομίας που μπορεί να μας οδηγήσει εκ νέου σε οικονομική κρίση.

Το πλεόνασμα μαμούθ των 11,4 δισ. ευρώ δημιουργήθηκε κυρίως από την άγρια φοροεπιδρομή που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση, έστω και αν προσπαθεί να το κρύψει.

Είναι απόρροια της μη τιμαριθμοποίησης των φορολογικών κλιμακίων που ήδη έχουν υψηλότατους συντελεστές.

Χρειάζεται σήμερα λοιπόν να ανακοινωθούν μειώσεις φορολογικών συντελεστών και αύξηση των ανώτατων ορίων των φορολογικών κλιμακίων. Γιατί οι όποιες αυξήσεις λαμβάνουν οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι απομειώνονται υπέρμετρα κι σε περιπτώσεις μεσαίων εισοδημάτων τελικά στις τσέπες των πολιτών μπαίνουν οι μισές.

Όπως χρειάζεται το οικονομική επιτελείο να αποφασίσει ότι από το φορολογητέο εισόδημα των εργαζομένων, των επαγγελματιών και των συνταξιούχων θα αφαιρείται μεγάλος αριθμός δαπανών που αφορούν ανελαστικά έξοδα, όπως τα ενοίκια, οι αγορές ειδών διατροφής και πρώτης ανάγκης, τα καύσιμα για κίνηση και θέρμανση, τα ασφάλιστρα υγείας, οι αγορές φαρμάκων και πολλά ακόμη.

Και βέβαια, επιτέλους, θα αποφασιστεί η μείωση του πλέον άδικου και ταξικού έμμεσου φόρου, του ΦΠΑ, που σήμερα είναι στο απαράδεκτα υψηλό ποσοστό του 24%, όπως και άλλων ειδικών φόρων, όπως ο ΕΦΚ στα καύσιμα που πυροδοτούν την ακρίβεια, μπαίνουν στα δημόσια ταμεία και τελικά καταλήγουν να είναι κρατική κερδοσκοπία.

Και τα μέτρα αυτά –ενδεχομένως και αρκετά ακόμη- θα πρέπει να ληφθούν σήμερα αν η κυβέρνηση θέλει να έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία και ό,τι πράττει με καθυστέρηση και όσο πλησιάζουν οι δύσκολες γι’ αυτήν εκλογές να μην εκλαμβάνονται -και να είναι-προεκλογικές παροχές.