Του απέδωσε τα εύσημα για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, μιλώντας για «εντυπωσιακά επιτεύγματα» και εξέφρασε «τον τεράστιο σεβασμό» του δηλώνοντας μάλιστα πως θα λάβει υπόψη του τη συμβολή του Κυριάκου Μητσοτάκη για μεταρρυθμίσεις γρήγορα και στην αρχή της κυβερνητικής του θητείας.
Η αλήθεια είναι πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε φροντίσει να μην δυσαρεστήσει σε τίποτα τον Μερτς. Ούτε καν για την πρόθεση του Γερμανού καγκελάριου να προμηθεύσει με Eurofighter τον Ερντογάν, δίνοντας έτσι στον «σουλτάνο» διέξοδο για πολεμικούς εξοπλισμούς, που θα τον επαναφέρουν σε θέση ισχύος.
Όταν μάλιστα ρωτήθηκε από δημοσιογράφους σχετικά , απάντησε με μια υπέρ του δέοντος διπλωματική υπεκφυγή, ότι δεν είναι δουλειά ενός φιλοξενούμενου πρωθυπουργού σε μια μεγάλη χώρα, όπως η Γερμανία, να υποδείξει τον τρόπο με τον οποίο η Γερμανία θα κάνει πωλήσεις οπλικών συστημάτων.
Αυτό που προφανώς δεν συνεκτιμά ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ότι οι πωλήσεις όπλων και στη συγκεκριμένη περίπτωση μαχητικών αεροσκαφών δεν γίνονται από τη Γερμανία σε μια οποιαδήποτε χώρα, αλλά στην Τουρκία, η επιθετικότητα και προκλητικότητα απέναντι στη χώρα μας είναι αδιαμφισβήτητη.
Η αλήθεια είναι πάντως ότι στη συνέχεια ο Έλληνας πρωθυπουργός προσπάθησε να αμβλύνει τις όποιες εντυπώσεις προκλήθηκαν από την τοποθέτηση του και σημείωσε πως ο καγκελάριος Μερτς θα λάβει υπόψη του πως ενδεχόμενες μελλοντικές αμυντικές συνεργασίες με τρίτα κράτη θα πρέπει να πληρούν ορισμένες βασικές προϋποθέσεις.
Και στο μεταναστευτικό, επίσης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν ιδιαίτερα ήπιος και δεν επιχείρησε να καυτηριάσει την απόφαση του Μερτς για επιστροφές μεταναστών στην Ελλάδα. Βέβαια, άκρως διπλωματικά ο Γερμανός καγκελάριος επιχείρησε να εμφανίσει την πρόθεση του για επιστροφές ως προϊόν διαλόγου που θα γίνει στο γενικότερο πλαίσιο της επίλυσης του μεταναστευτικού σε ευρωπαϊκό επίπεδο δηλώνοντας πως «Είμαστε δεσμευμένοι να λύσουμε από κοινού για το μεταναστευτικό και το πώς η Ελλάδα θα μπορέσει να διασφαλίσει τα σύνορα, αποτελεί και δικό μας συμφέρον».
Το μόνο βέβαιο είναι πως ο Γερμανός καγκελάριος, που δεν αισθάνεται ούτε και είναι κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού στη χώρα του, ότι πράττει το πράττει με βάση και μόνο τα συμφέροντα της δικής του χώρας και αυτό θέλει να το επικοινωνεί στους πολίτες του.
Λογικό λοιπόν ήταν να πλέξει το εγκώμιο του ομοϊδεάτη του στο ΕΛΚ Κυριάκου Μητσοτάκη που δεν του «χάλασε» τα σχέδια.
ΥΓ. Όσον για το ακανθώδες ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων ούτε λόγος δεν έγινε από τον Έλληνα πρωθυπουργό.
