Τα αγροτικά υπολείμματα αποτελούν μία σημαντική πηγή βιομάζας στις αγροτικές περιοχές, των οποίων όμως η διαχείριση παραμένει σε μεγάλο βαθμό προβληματική διαπιστώνουν αναλυτές. Συνήθως τα υπολείμματα της βιομάζας οδηγούνται στους ΧΥΤΑ, είτε καίγονται σε ανοιχτούς χώρους, με αποτέλεσμα να χάνεται η ευκαιρία αξιοποίησης τους.
«Η Δυτική Μακεδονία, και η Ελλάδα γενικότερα, θα είναι μέσα στις περιφέρειες και τις χώρες αντίστοιχα, που θα ωφεληθούν από τη μεταφορά τεχνογνωσίας για την ανάπτυξη στρατηγικών βιοοικονομίας», ανέφερε πρόσφατα ο κ. Γεώργιος Μαρτινίδης, Senior Project Manager, Συν-Επικεφαλής Κλάδου Βιοοικονομίας, Cluster Βιοοικονομίας & Περιβάλλοντος Δυτ. Μακεδονίας – CluBE, μιλώντας σε συνέδριο με τίτλο «ο ρόλος της Βιοενέργειας στην Ενεργειακή Κρίση».
Ανάμεσα στα προγράμματα με σκοπό την αξιοποίηση της βιομάζας το aGROWchain. Σύμφωνα με τον κ. Μαρτινίδη «η διαθέσιμη τεχνολογία υπάρχει ήδη, και μόνη προϋπόθεση είναι η δημιουργία μιας αξιόπιστης αλυσίδας εφοδιασμού, έτσι ώστε η βιομάζα να αντικαταστήσει τα συμβατικά καύσιμα με αποτέλεσμα τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, τον μετριασμό της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, τον καθαρισμό του αγροτικού περιβάλλοντος από απόβλητα, τη βελτίωση της θερμικής άνεσης σε δημόσια κτίρια και την τήρηση της οδηγίας για επαναχρησιμοποίηση των αποβλήτων».
Η βελτιστοποίηση της εφοδιαστικής αλυσίδας θα διευκολύνει την περαιτέρω ενεργειακή αξιοποίηση των υπολειμμάτων διαπίστωνε στο ίδιο συνέδριο η κα Μυρσίνη Χρήστου, Γεωπόνος (Προϊσταμένη Τμήματος Βιομάζας ΚΑΠΕ). «Η συλλογή των υπολειμμάτων των αγρωστωδών καλλιεργειών είναι μια πολύ σημαντική εργασία στο πλαίσιο της εκμετάλλευσης τους, είτε αυτά προορίζονται για ζωοτροφή είτε για ενεργειακή αξιοποίηση, δεδομένου ότι έχει σημαντικό μερίδιο στον καθορισμό του συνολικού κόστους αξιοποίησής τους. Για το λόγο αυτό, επηρεάζει σημαντικά την οικονομία όλης της αλυσίδας εκμετάλλευσης. Οι παράμετροι που πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν είναι πολλές, αλλά όταν σχεδιάζεται μια συγκεκριμένη τοπική εφοδιαστική αλυσίδα πολλές από αυτές καθορίζονται από την υπάρχουσα κατάσταση όπως: ο διαθέσιμος εξοπλισμός, οι κλιματικές συνθήκες, οι υπάρχουσες υποδομές, οι επιθυμίες των εμπλεκομένων κ.α. Επίσης κάποιες άλλες παράμετροι μπορεί να μην μπορούν ή να είναι πολύ δύσκολο να μετρηθούν παρά μόνο αν σχεδιαστούν πολύ ειδικά πειράματα. Οι υπάρχουσες εφοδιαστικές θα αποτελέσουν σημαντικό σημείο αναφοράς στην ανάπτυξη των αλυσίδων του παρόντος προγράμματος», ανέφερε.
