Όπως καταγράφει η τελευταία ανάλυση της EY-Parthenon (CEE M&A Barometer), οι επενδυτές στρέφονται πλέον σε λιγότερες αλλά υψηλότερης αξίας συμφωνίες, επιλέγοντας στρατηγικούς τομείς όπως οι υποδομές, οι τεχνολογίες, η ενέργεια και οι υπηρεσίες κοινής ωφέλειας – σε αγορές με ανθεκτικότητα και μακροπρόθεσμες προοπτικές.

Η Ελλάδα ενισχύει τη θέση της στον περιφερειακό επενδυτικό χάρτη, καθώς στο πρώτο τρίμηνο του 2025 κατέγραψε 13 συμφωνίες Σ&Ε συνολικής αξίας άνω των 3 δισ. δολαρίων, παρουσιάζοντας αύξηση 844% σε σύγκριση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα, παρότι ο αριθμός των deals μειώθηκε κατά 43%.

Σύμφωνα με την ανάλυση στην περιοχή της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης το πρώτο τρίμηνο του 2025 σημειώθηκαν συνολικά 209 συμφωνίες, αξίας 16,8 δισ. δολαρίων. Παρόλο που ο αριθμός των deals μειώθηκε κατά 36% σε τριμηνιαία και 37% σε ετήσια βάση, η επενδυτική δυναμική περνά σε μια φάση ωριμότητας και στρατηγικής στόχευσης. Όπως παρουσιάζει η ανάλυση:

• Οι συμφωνίες αξίας από 100 εκατ. έως 5 δισ. δολάρια τριπλασιάστηκαν σε μερίδιο (33,3% από 14,4% πέρυσι)
• Τα μικρότερα deals (έως 5 εκατ. δολάρια) υποχώρησαν στο 52,4% από 75,6%
• Πραγματοποιήθηκαν πέντε mega-deals άνω του ενός δισ. δολαρίων, έναντι μόλις μίας τέτοιας συμφωνίας το αντίστοιχο τρίμηνο του 2024

Όπως αναφέρεται το επενδυτικό ενδιαφέρον στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη δεν διαχέεται πια οριζόντια, αλλά συγκεντρώνεται σε επιλεγμένους τομείς με στρατηγικό βάθος και μετρήσιμο αντίκτυπο. Ο τεχνολογικός κλάδος εξακολουθεί να συγκεντρώνει τον μεγαλύτερο όγκο συμφωνιών, ωστόσο η εικόνα γίνεται πιο σύνθετη και πολυεστιακή. Η ενέργεια, τα καταναλωτικά προϊόντα και οι υπηρεσίες κοινής ωφέλειας ανεβαίνουν στην ατζέντα, καθώς οι επενδυτές αναζητούν αποδόσεις με θεσμική συνέπεια και σταθερή δυναμική. Σύμφωνα με την έρευνα, η Πολωνία προηγείται σε όγκο συμφωνιών, ενώ η Τσεχία καταγράφει τη μεγαλύτερη αξία, αναδεικνύοντας τη σημασία ώριμων οικοσυστημάτων και αγορών που μπορούν να φιλοξενήσουν πολύπλοκες, κεφαλαιακά απαιτητικές συμφωνίες.

Την ίδια στιγμή, η αξιοποίηση των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων και η γεωπολιτική στροφή προς την αμυντική επάρκεια αλλάζουν ριζικά τη στρατηγική επενδυτική προσέγγιση πίσω από τις Σ&Ε στην περιοχή. Το προηγούμενο μοντέλο των «πολλών μικρών κινήσεων» υποχωρεί, και τη θέση του παίρνει μια πιο προσανατολισμένη επενδυτική στρατηγική, με έμφαση στις συνέργειες, την τεχνολογική ενδυνάμωση, την παραγωγική αυτάρκεια και την ανθεκτικότητα των αλυσίδων αξίας - χαρακτηριστικά που απαιτούν λιγότερες, αλλά πιο ουσιαστικές συμφωνίες.

Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα πάνω από το 51% των συμφωνιών που καταγράφηκαν αφορούσε εγχώριες συναλλαγές, με την παρουσία στρατηγικών επενδυτών και private equities να κυριαρχεί. Η ενίσχυση της θέσης της Ελλάδας στην αγορά Σ&Ε της περιοχής δεν οφείλεται μόνο στη γεωπολιτική της τοποθέτηση ή στη σχετική μακροοικονομική σταθερότητα, αλλά - κυρίως - στη δομική ωρίμανση και αναβάθμιση της επενδυτικής της βάσης.

Μάλιστα, από τις δέκα μεγαλύτερες συμφωνίες στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη για το πρώτο τρίμηνο, τρεις αφορούσαν ελληνικές εταιρείες, σε κλάδους όπως η υγεία, οι υποδομές και οι ασφαλιστικές υπηρεσίες - τομείς που από κοινού αντιπροσωπεύουν το 86% της συνολικής αξίας των deals στη χώρα. Παράλληλα, η αυξημένη κινητικότητα σε λιανεμπόριο και καταναλωτικά προϊόντα αποτυπώνει ένα διαφοροποιημένο, πολυδιάστατο επενδυτικό προφίλ.

Αναφορικά με τις προοπτικές από την ΕΥ τονίζεται ότι παρά τη θετική εκκίνηση της αγοράς συγχωνεύσεων και εξαγορών στο πρώτο τρίμηνο του έτους, το διεθνές σκηνικό εξακολουθεί να παραμένει ρευστό, το ίδιο και οι μεσοπρόθεσμες προοπτικές. Η εντεινόμενη γεωπολιτική αστάθεια, ο αυξανόμενος γεωοικονομικός ανταγωνισμός, οι εμπορικές τριβές και η αβεβαιότητα γύρω από πιθανά νέα δασμολογικά μέτρα, δημιουργούν ένα περιβάλλον που επιβαρύνει το επενδυτικό κλίμα και δυσχεραίνει την αποτίμηση επιχειρήσεων, ιδίως όταν πρόκειται για διασυνοριακές συναλλαγές.

Καθώς οι παγκόσμιες αγορές αναζητούν νέα σταθερά σημεία αναφοράς, η Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη αναδεικνύεται σε κόμβο στρατηγικών επενδυτικών πρωτοβουλιών. Η στροφή από την παγκοσμιοποίηση προς πιο επιλεκτικές, περιφερειακές συνεργασίες (friendshoring), ενισχύει τη δυναμική της περιοχής, ειδικά σε τομείς που σχετίζονται με τη βιομηχανική αναβάθμιση και την ασφάλεια των εφοδιαστικών αλυσίδων.