Γιάννης Τριήρης: Οπαδισμός

Γιάννης Τριήρης: Οπαδισμός
Τρίτη, 09/05/2023 - 06:51

Αν παρατηρήσουμε τις αντιδράσεις και τις τοποθετήσεις των ψηφοφόρων και σ’ αυτή την προεκλογική περίοδο που διανύουμε θα πρέπει δυστυχώς να συμφωνήσουμε ότι σημαντική μερίδα του ελληνικού λαού την χαρακτηρίζει ο οπαδισμός.

Γιατί δεν είναι δυνατόν οι ψηφοφόροι των κομμάτων, μεγάλων, μικρομεσαίων και μικρών, όταν αντιπαρατίθενται για τα κόμματα που υποστηρίζουν, να βλέπουν μόνο τα στραβά των αντιπάλων τους και όχι τη δική τους καμπούρα.

Ιδιαίτερα στο διαδίκτυο, όπου πλέον έχει μεταφερθεί η πολιτική «μάχη» από τις πλατείες και τα καφενεία, κυριαρχούν αναρτήσεις που δείχνουν πολίτες να «φλέγονται» από φανατισμό ως οπαδοί ποδοσφαιρικών ομάδων. Ψηφοφόροι που βλέπουν την κορυφαία στιγμή για τη Δημοκρατία, αυτή των εκλογών, ως έναν αγώνα για την κατάκτηση Πρωταθλήματος.

Αυτή η συμπεριφορά είναι που ενθαρρύνει τα ίδια τα πολιτικά κόμματα να εκφράζονται και να δρουν πολλές φορές αλαζονικά ή ακόμη χειρότερα αδιάφορα για τα προβλήματα της κοινωνίας και να περιορίζονται σε συνθήματα που θέλουν να ακούσουν οι οπαδοί τους.

Γιατί κάποιοι από εμάς τους δίνουμε αυτό το δικαίωμα. Να μας θεωρούν «δεμένους» στο άρμα τους ότι και αν πράττουν.

Μπορεί το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης να το φέρουν τα πολιτικά κόμματα, που καλλιεργούν τέτοιου είδους συμπεριφορές, αλλά μερίδιο έχουμε και εμείς οι ίδιοι ως πολίτες.

Και κάποια στιγμή –όσο πιο σύντομα τόσο το καλύτερο- θα πρέπει όλοι μας να δαμάσουμε τα οπαδικά μας αισθήματα και να δούμε όσο πιο αντικειμενικά μπορούμε την πραγματικότητα.

Η ψήφος είναι «ιερή» και προσωπική επιλογή του καθενός μας. Κανείς δεν μπορεί να μας υποδείξει ή ακόμη χειρότερα να μας «μαλώσει» για το ποιον θα ψηφίσουμε.

Άλλο αυτό και άλλο να εθελοτυφλούμε και να μπαίνουμε σε ένα παιχνίδι «αθώωσης» των λαθών του κόμματος της αρεσκείας μας και «καταδίκης» των αντιπάλων κομμάτων.

Και η ευθύνη μας αυτή δυστυχώς δεν περιορίζεται μόνο στην άρνηση να κρίνουμε ορθολογικά και αντικειμενικά τα πολιτικά κόμματα.

Ευθύνη και μάλιστα μεγάλη έχουμε και όταν αποφασίζουμε να απέχουμε από την εκλογική διαδικασία αφήνοντας κάποιους άλλους –προφανώς πιο φανατικούς- να αποφασίζουν για το δικό μας μέλλον με την δικαιολογία ότι «όλοι οι πολιτικοί ίδιοι είναι».

Και αυτό το τελευταίο είναι το χειρότερο.

Και σήμερα, όπως συμβαίνει ανά τους αιώνας, όλοι θέλουμε να ελπίζουμε ότι η νέα γενιά, οι νέοι άνθρωποι μπορούν να είναι αυτοί που θα αλλάξουν την κατάσταση. Να είναι αυτοί που και μπορούν και πρέπει να στείλουν τα μηνύματα στους πολιτικούς για το τι θέλουν να τους προσφέρουν και πως πρέπει να πολιτευθούν.

Αν πιστέψουμε στις δημοσκοπήσεις στις επικείμενες εκλογές οι νέοι δηλώνουν στην πλειοψηφία τους ότι θα προσέλθουν στις κάλπες για να ασκήσουν το εκλογικό τους καθήκον.

Μακάρι να επαληθευτούν οι δημοσκόποι και μακάρι να το εννοούν οι νέοι. Και μόνο αυτό θα αποτελέσει ένα τεράστιο κέρδος για την κοινωνία.