Η πλωτή υπεράκτια αιολική ενέργεια ωριμάζει και έχει ήdη πραγματοποιήσει σημαντικές μειώσεις κόστους τα τελευταία χρόνια. Πρόκειται για μία τεχνολογία που επιτρέπει στην Ευρώπη να ξεκλειδώσει το πλήρες υπεράκτιο αιολικό δυναμικό της και κάνει εφικτό για περισσότερες χώρες να επωφεληθούν από τον υπεράκτιο άνεμο στην επίτευξη των στόχων πράσινης μετάβασης.
Η έρευνα και η καινοτομία παραμένουν τα κλειδιά για τη μελλοντική ανταγωνιστικότητα του πλωτού υπεράκτιου ανέμου. Η αιολική βιομηχανία εργάζεται για παράδειγμα σε νέες βελτιώσεις στις τεχνολογίες πρόσδεσης και αγκυροβόλησης.
Αναφέρεται ότι οι πλωτές ανεμογεννήτριες μπορούν να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια και σε βαθύτερα νερά από ό, τι οι παραδοσιακές ανεμογεννήτριες σταθερού πυθμένα που σήμερα αποτελούν σχεδόν το σύνολο των υπεράκτιων αιολκών εγκαταστάσεων στην Ευρώπη. Για πολλές λεκάνες της Ευρωπαϊκής Θάλασσας, όπως η Μεσόγειος ή η Μαύρη Θάλασσα, ο πλωτός υπεράκτιος άνεμος αποτελεί μια ευνοϊκή τεχνολογία.
Σημειώνεται ότι μέχρι το 2050 θα μπορούσαν να λειτουργούν μέχρι και 150 GW πλωτής υπεράκτιας αιολικής ισχύος. Αυτό θα σήμαινε ότι μέχρι τότε, το ένα τρίτο όλων των υπεράκτιων αιολικών εγκαταστάσεων θα μπορούσαν να είναι πλωτές. Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να συνεχίσει να μειώνεται το κόστος της πλωτής αιολικής ενέργειας. Μάλιστα, η WindEurope εκτιμά ότι θα μπορούσε να μειώθεί στις 40-60 € / MWh εάν οι κυβερνήσεις εφαρμόσουν τις σωστές πολιτικές.
Αυτό σημείνει ότι πρώτον, η Ευρώπη πρέπει να συνεχίσει να αναπτύσσει τον αγωγό πλωτών έργων. Η ήπειρος φιλοξενεί σήμερα τα μόνα δύο πλωτά υπεράκτια αιολικά πάρκα στον κόσμο: το έργο Hywind Scotland 30 MW στο Ηνωμένο Βασίλειο και το έργο 24 MW Windfloat Atlantic στην Πορτογαλία. Επτά χώρες της ΕΕ σκοπεύουν να εγκαταστήσουν πλωτή υπεράκτια αιολική ισχύ την επόμενη δεκαετία (Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Πορτογαλία, Ιταλία, Ισπανία, Νορβηγία, Σουηδία). Επιπλέον, εξετάζεται καί από την Ιρλανδία, την Ελλάδα, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Με αυτά τα δεδομένα, η WindEurope αναμένει έως και 7 GW της συνολικής εγκατεστημένης πλωτής ισχύος στην Ευρώπη έως το 2030.
Δεύτερον, η τεχνολογική καινοτομία πρέπει να αντιμετωπίσει βασικές προκλήσεις στο σχεδιασμό πλωτών υπεράκτιων ανεμογεννητριών. Αυτό αφορά, για παράδειγμα, τις τεχνολογίες πρόσδεσης και αγκύρωσης που βοηθούν στη σταθεροποίηση των πλωτών ανεμογεννητριών και στον περιορισμό της κίνησής τους σε ακραίες καιρικές συνθήκες με ισχυρά κύματα.
Εδώ έρχεται το πρότζεκ Corewind που χρηματοδοτείται από την ΕΕ και στοχεύει στην προώθηση των μειώσεων κόστους και στην ενίσχυση της απόδοσης της τεχνολογίας πλωτής αιολικής ενέργειας. Το έργο διερευνά τη βελτιστοποίηση συστημάτων πρόσδεσης, συστημάτων αγκύρωσης και δυναμικών καλωδίων για διαφορετικές πλωτές κατασκευές.
Το πρότζεκ έχει πραγματοποιήσει εικονικές προσομοιώσεις για δύο διαφορετικούς πλωτούς υπεράκτιους αιολικούς ιστότοπους έτσι ώστε να διερευνήσει τις δυνατότητες μείωσης του κόστους μέσω της τεχνολογικής καινοτομίας. Η πρώτη προσομοίωση αφορά ιστότοπο στα Κανάρια νησιά όπου υπολογίστηκε ότι το κόστος για τα συστήματα πρόσδεσης θα μπορούσε να μειωθεί έως και 60%. Η δεύτερη αφορά έναν ιστότοπο που βρίσκεται στις ΗΠΑ, ο οποίος είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση κόστους κατά 55%. Τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν την πιθανότητα μαζικής ανάπτυξης δύο διαφορετικών πλωτών τεχνολογιών, semi-sub και spar.
Τέλος, αυτό το έργο θα υποστηρίξει την πλωτή υπεράκτια ενέργεια ώστε να συμβάλει στους στόχους της Ευρώπης για αποανθρακοοίηση έως το 2050 και επιπλέον, θα βοηθήσει την Ευρώπη να διατηρήσει την ηγετική της θέση στην αιολική τεχνολογία ενάντια στον ανταγωνισμό από την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα.
Σχετικά με το πρότζεκ Corewind: ΕΔΩ
Πηγή: evwind.es
