Αυτό αναφέρεται σε σχετική δημοσίευση από το γραφείο ΟΕΥ Λιουμπλιάνας. Οι στόχοι της ενεργειακής πολιτικής της χώρας είναι να κατοχυρώσει έναν αξιόπιστο, ασφαλή, ανταγωνιστικό και βιώσιμο ενεργειακό εφοδιασμό, με χαμηλές εκπομπές άνθρακα και επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών. Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ενέργειας, η Σλοβενία παραμένει ένας ισχυρός παίκτης ως προς την ενεργειακή ασφάλεια και την περιβαλλοντική βιωσιμότητα.
Η πυρηνική ρυθμιστική αρχή της χώρας είναι η Σλοβενική Υπηρεσία Πυρηνικής Ασφάλειας (SNSA), η οποία υπάγεται στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Χωροταξίας από το 2019. Η Σλοβενία έχει υπογράψει τη Σύμβαση του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας για την Πυρηνική Ασφάλεια και αποτελεί μέλος του Οργανισμού Πυρηνικής Ενέργειας (NEA), μιας διακυβερνητικής υπηρεσίας του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας (EURATOM). Επιπροσθέτως, η Σλοβενία είναι συμβαλλόμενο μέρος στη Συνθήκη για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων από το 1992, αποτελεί δε συμβαλλόμενο μέλος στη Σύμβαση των Παρισίων για την αστική ευθύνη για πυρηνικές ζημιές από το 2001 και στη συμπληρωματική Σύμβαση των Βρυξελλών από το 2003.
Η συμμετοχή της Σλοβενίας είναι ενεργή και σε άλλους φορείς, όπως είναι η Ένωση Ρυθμιστών Πυρηνικών της Δυτικής Ευρώπης (WENRA), το Δίκτυο Ρυθμιστών Χωρών με Μικρά Πυρηνικά Προγράμματα (NERS) και η Διεθνής Ένωση Πυρηνικού Δικαίου (INLA).
Το μεγαλύτερο ερευνητικό ινστιτούτο στη Σλοβενία είναι το Jožef Stefan (IJS), το οποίο ιδρύθηκε από την Υπηρεσία Κρατικής Ασφάλειας το 1949 για έρευνα των ατομικών όπλων, ωστόσο στις μέρες μας, οι βασικοί τομείς έρευνας είναι η φυσική, η χημεία, η μοριακή βιολογία, η βιοτεχνολογία, οι τεχνολογίες πληροφοριών, η φυσική των αντιδραστήρων, η ενέργεια και το περιβάλλον. Στο σημείο αυτό να πούμε πως η Σλοβενία διαθέτει έναν ερευνητικό αντιδραστήρα Triga, ισχύος 250 kW, ο οποίος λειτουργεί από το 1966 στο IJS.
Συνεχίζοντας, η μοναδική πυρηνική εγκατάσταση της χώρας είναι ο πυρηνικός σταθμός 696 MWe Krško, ο οποίος λειτουργεί από τις 15 Ιανουαρίου του 1983 και αποτελεί κοινοπραξία της Σλοβενίας με την Κροατία από τον καιρό εκείνο που αποτελούσαν ακόμη τμήμα της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Η εταιρεία εκμετάλλευσης Nuklearna Elektrarna Krško (NEK) παραμένει συνιδιοκτήτρια σε κρατικές εταιρείες των δύο χωρών και παρέχει περισσότερο από το ένα τέταρτο της ηλεκτρικής ενέργειας της Σλοβενίας μαζί με περίπου το ένα πέμπτο της Κροατίας.
Αρχικά, η λειτουργία του Krško NPP σχεδιάστηκε για 40 χρόνια, δηλαδή έως το 2023, ωστόσο λόγω της αξιόπιστης συντήρησης και της αντικατάστασης βασικών ζωτικών εξαρτημάτων, το NPP Krško βρίσκεται σε καλή κατάσταση και έτσι, μετά από συμφωνία το 2020 μεταξύ των κυβερνήσεων της Σλοβενίας και της Κροατίας, το εργοστάσιο αναμένεται να λειτουργήσει έως το 2043. Το 2019, η εγκατάσταση αυτή παρείχε το 22,3% του συνολικού ενεργειακού εφοδιασμού της Σλοβενίας και το 36,2% της συνολικής ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία παρήχθη στη χώρα. Από τότε που κατασκευάστηκε η πυρηνική μονάδα στο Κρσκο, έχει έλθει στο τραπέζι πολυάριθμες φορές η ιδέα της αύξησης της ποσότητας ηλεκτρισμού, η οποία παράγεται από την πυρηνική ενέργεια στη Σλοβενία. Εφόσον όλα τα υγρά και αέρια ορυκτά καύσιμα (για παράδειγμα προϊόντα πετρελαίου και φυσικό αέριο) για κατανάλωση στη Σλοβενία πρέπει να εισάγονται, η χώρα προσπαθεί να αποκτήσει μεγαλύτερη ενεργειακή ανεξαρτησία, ενώ ταυτόχρονα αποβλέπει σε ουδετερότητα του άνθρακα έως το 2050.
Επιπλέον, ήδη από το 2015, η GEN Energija έχει αναφέρει στην ιστοσελίδα της τις προσπάθειες σχεδιασμού μίας δεύτερης μονάδας Krsko, JEK 2. Πιο συγκεκριμένα, η εταιρεία δήλωσε πως επιθυμεί η ετήσια παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας της νέας μονάδας να είναι περίπου 8,8 TWh και θα στοχεύσουν σε αντιδραστήρες με καθαρή ηλεκτρική ισχύ περίπου 1.100 MWe. Βάσει του εθνικού προγράμματος για την ενέργεια και το κλίμα, η απόφαση για νέο NPP θα ληφθεί έως το 2027.
Η κατάσταση στην Ουκρανία φέρνει προβληματισμούς όσον αφορά τον ενεργειακό κλάδο, καθώς οι κυβερνήσεις στη Δύση επανεξετάζουν την εξάρτηση των χωρών τους από το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
